Het olierijke emiraat Koeweit is uniek in de Golfregio. Alle golfstaten beweren dat hun gehele autochtone bevolking moslim is en dat alle in hun land verblijvende christenen buitenlandse werknemers zijn. Koeweit vormt een uitzondering op deze regel.

Er wonen al decennialang twaalf Arabische christelijke families in het land. Na de onafhankelijkheid in 1961 kregen deze christenen de Koeweitse nationaliteit. Daarmee erkende Koeweit officieel dat de autochtone bevolking van het land uit zowel christenen als moslims bestaat.

De almaar uitdijende olie-industrie bracht de afgelopen decennia een stroom christelijke werknemers naar Koeweit. Officiële statistieken schatten hun aantal op 460.000. Een deel van deze christelijke werknemers werkt in Koeweit op basis van kortetermijncontracten. Na beëindiging van de overeenkomst keren ze terug naar hun land van herkomst.

Er zijn echter ook buitenlandse werkkrachten die reeds tientallen jaren in Koeweit verblijven. Hun kinderen werden hier geboren en gedoopt. De grondwet van Koeweit staat garant voor het recht van christenen om op Koeweitse bodem hun geloof te praktiseren.

De enorme toestroom van buitenlandse christenen veroorzaakt echter een gevoelig probleem. De 460.000 christenen in Koeweit zijn gedwongen om gezamenlijk gebruik te maken van de vier kerkgebouwen die het land telt: twee rooms-katholieke, een anglicaanse en een evangelische kerk.

Christenen in Koeweit hebben dringend behoefte aan nieuwe kerkgebouwen. Boutros Gharib, het hoofd van de Grieks-katholieke gemeente in Koeweit, vertelt dat in de 4 bestaande kerkgebouwen op zondag soms 28 verschillende diensten worden gehouden.

De roep om meer kerkgebouwen heeft recentelijk tot spanningen geleid. De Grieks-katholieke kerk in Koeweit probeert al jaren een vergunning te krijgen voor de bouw van een nieuwe kerk. De gemeente kerkt nu noodgedwongen, samen met twee evangelische gemeenten, in een villa, die ze voor 7000 dollar per maand moet huren.

Er leek verandering in de situatie te komen. De emir van Koeweit, Ahmad al-Sabah, had reeds toestemming verleend voor de bouw van een nieuwe kerk. Begin deze maand werd er echter een streep door de plannen gehaald. De Koeweitse gemeenteraad –waarin salafisten een grote fractie vormen– blokkeerden de bouw van een nieuwe kerk. Zij motiveerden hun besluit door te verwijzen naar de bouw van een nieuwe koptische kerk.

De koptische gemeenschap, die in Koeweit zo’n 65.000 leden telt, had tot oktober 2008 een eigen kerkgebouw in Koeweit. De gemeenteraad van Koeweit besloot echter om een nieuwe ringweg om Koeweit-stad te bouwen. Tot schrik van de koptische christenen bleek deze ringweg over het terrein van hun kerk te lopen. Ze stelden alles in het werk om de route van de nieuw te bouwen ringweg te wijzigen. Het mocht niet baten. De gemeenteraad hield voet bij stuk. Op 6 oktober 2008 werd tot groot verdriet van de kopten hun kerk met de grond gelijk gemaakt. Sindsdien doet een enorme tent dienst als tijdelijke kerk.

Ter compensatie kregen de kopten van de gemeenteraad een stuk grond om een nieuwe kerk te bouwen. Aan deze kerk wordt nog steeds gebouwd. Het is deze koptische kerk die de gemeenteraad van Koeweit als voorwendsel gebruikt om het verzoek van de Grieks-katholieken tot de bouw van een nieuwe kerk te weigeren. De koptische kerk in aanbouw is echter een compensatie voor de in 2008 gesloopte kerk.

Het besluit van de gemeenteraad maakt Boutros Gharib verdrietig en boos. Hij vertelt dat de gemeenteraad hem had geadviseerd om op zondagen de parkeerplaats van twee nabijgelegen scholen te gebruiken. Zijn parochianen zijn vastbesloten de strijd voort te zetten. Vijf kerken voor 460.000 christenen leidt eenvoudigweg tot een onhoudbare situaties, zegt hij.