De 27-jarige agent Sander V. heeft bekend zijn buurmeisje uit Dordrecht op 10 maart te hebben omgebracht.

De familie koesterde na de verdwijning van Milly „tot op het laatste moment” hoop dat het meisje terug zou komen, zo zei de vader. „Toen ze ineens spoorloos was, hadden we steeds hoop op een goede afloop. Zelfs toen de politie zei dat Milly was gevonden, dachten we dat ze misschien de verkeerde gevonden hadden. Pas na identificatie in het mortuarium drong het tot ons door dat onze dochter nooit meer terug zou komen.”

Vader Boele omschreef zijn dochter als „een leuke, gezellige meid, net in de puberteit.” „Ze was erg aanwezig. ’s Morgens vroeg liep ze al te zingen. Er kwamen vaak viendinnetjes en buurtkinderen bij ons thuis.”

Door het verlies van Milly heeft de familie „een jaar of zes overgeslagen.” „Onze andere kinderen zijn ineens zelfstandiger geworden. Het is ineens ontzettend stil. Er is niemand meer om voor thuis te blijven. Alles is veranderd, de verjaardagen, de feestdagen. Er komen nog moeilijke tijden.”

Vader Boele zei zich niet voor te kunnen stellen dat een buurman, die bovendien politieman was, zijn dochter heeft vermoord. „Van iemand in deze functie verwacht je dat hij mensen helpt en beschermt.”

De vader zei „geen woede” te voelen voor Sander V. „We willen niet dat hij een grote rol speelt in ons leven.”

De vader zelf is onder behandeling van een traumatherapeut. De moeder vindt „afleiding in haar werk”.

Sander V. heeft de politie en zijn eigen familie te schande gemaakt, zei vader Boele. „Hij heeft iemand van twaalf jaar weggerukt uit het leven. Dat heeft een enorme impact op de familie en op de vrienden en vriendinnen van Milly. Waarom heeft hij niet eerder stilgestaan bij de gevolgen van zijn daden? Het onderscheid tussen mens en dier is toch dat mensen kunnen nadenken over de gevolgen van hun daden en verlangens.”

Vader Boele zei blij te zijn met het meeleven. „We kregen zo veel kaartjes en bloemen. Het hield maar niet op. We staan niet alleen. De media-aandacht vinden we niet erg. Die heeft ons regelmatig geholpen. Het blijft wel onwerkelijk als we onze naam weer voorbij zien komen op de televisie. Alsof het om een andere familie gaat.”

Sander V. reageerde geëmotioneerd op de slachtofferverklaring van vader Boele. „Ik kan niet anders zeggen dan dat het waar is wat deze man zegt. Ik vind hem nog mild. Ik kan niet zeggen hoezeer het me spijt wat dit gezin door moet maken.”

Familieleden, vrienden en bekenden omschrijven Sander V. als een „soort goeie lobbes die anderen zeker geen kwaad zal doen”, zo vatte de rechtbankvoorzitter donderdag een reeks getuigenverklaringen samen. „Hij ziet er groot en indrukwekkend uit, maar inwendig is dat anders. Mensen zijn verbijsterd dat hij dit heeft gedaan.”

Sander V. spreekt conclusies van onderzoekers dat hij ik-gericht is, tegen. „Die conclusie steekt mij. Ik ben geen kwaadaardig persoon, geen psychopaat, geen schizofreen. Ik heb geen seksuele afwijking. Ik heb wel degelijk een geweten. Ik heb last van wat ik heb gedaan. Het is onvoorstelbaar zwaar om te weten dat ik hiervoor verantwoordelijk ben.”

Sander V. komt uit een gebroken gezin. De echtscheiding van zijn ouders midden jaren negentig had een „enorme impact” op V.

Gedragskundigen stellen vast dat Sander V. kampte met stressgevoelens waar hij niet goed mee kon omgaan. In hem sluimerde boosheid. Zelf zei V. zich te ergeren aan de „machocultuur en de mentaliteit” bij de politie. Hij ervoer veel spanning op zijn werk. Hij wilde weg bij de politie en probeerde weer werk te krijgen als dierverzorger. „Ik was het zat om gespannen terug te komen van mijn werk.”

Een onderzoeker noemt V. „een reus op lemen voeten.” Voor psychopathie of een antisociale stoornis zijn geen aanwijzingen. De gewetensfunctie van V. is „intact”.

In de weken voorafgaand aan de moord gebruikte Sander V. volop cannabis. Soms rookte hij per dag twintig tot dertig joints. Hij wilde de spanningen op zijn werk vergeten.

Onderzoekers hebben geen wanen of een psychotische stoornis kunnen ontdekken. Ook hebben ze geen seksuele obsessies kunnen vaststellen. In de weken voorafgaand de moord waren er spanningen in de relatie met zijn vriendin. Volgens V. leefden ze langs elkaar heen, in verband met wisselende werktijden.