Dat stelt onderzoeker Murat Can in zijn proefschrift Welkom thuis! De beleving van migrant zijn, waarop hij deze maand aan de Universiteit van Tilburg promoveert. Volgens Can zijn stevige maatregelen nodig om de ongewenste en volgens hem zelfs potentieel gevaarlijke afstand tussen Nederlanders en Turken te verkleinen.

Turken zijn al ruim dertig jaar in Nederland en vormen de grootste groep allochtonen. Can toont in zijn onderzoek aan dat 70 procent van hen erop rekent terug te keren naar Turkije. Bijna driekwart wil in elk geval zijn laatste levensjaren in dat land slijten. Volgens Can is dat een verkeerde instelling, die er mede toe leidt dat de psychische gezondheid van Turken in Nederland slechter is dan die van autochtone inwoners en ook slechter dan die van Turken in Turkije. Een belangrijke oorzaak daarvan is volgens hem dat Turken zich in Nederland nog steeds niet thuis voelen en dat ze zichzelf als migrant blijven beschouwen: onderweg naar terugkeer naar het vaderland.

Can vindt dat het hoog tijd is het migrantenbeleid te veranderen. „Eerst zijn migranten ‘doodgeknuffeld’ door maatschappij en overheden en de laatste jaren dreigen ze ‘doodgeknuppeld’ te worden.” Volgens de onderzoeker moeten Turken leren trots te zijn op hun biculturaliteit. „Ze kunnen het beste van twee werelden hebben”, stelt hij. Psychische hulpverleners moeten wel rekening houden met die dubbele achtergrond, maar daar niet in blijven steken. „Sympathie is nodig, maar niet voldoende. Activeer de kracht van de migrant in plaats van hem te bevestigen in aangeleerde hulpeloosheid.”