Dat blijkt uit onderzoek dat verpleegkundig vakblad Nursing en E-nursing heeft gedaan en waarover het morgen een artikel publiceert. De toets, waaraan 162 respondenten deelnamen, is een herhaling van een onderzoek in 2007.

Verpleegkundigen hebben dagelijks hun rekenvaardigheid hard nodig bij het oplossen en verdunnen van medicatie, het instellen van de druppelsnelheid van een infuus en het berekenen van dosering op basis van gewicht. Een landelijke norm is er echter niet.

De toets bevatte tien rekenopgaven. De deelnemers aan het onderzoek konden de opdrachten thuis, dus zonder tijdsdruk, maken. Tijdens het werk is de situatie soms anders.

Aan de respondenten is in korte interviews ook gevraagd hoe ze zelf tegen hun rekenvaardigheid aankijken en of eventuele rekenfouten ook gevolgen hadden voor de patiënt.

Bijna een vijfde van hen geeft aan wel eens een fout te hebben gemaakt bij het maken van oplossingen en verdunningen en het toedienen van vloeistoffen en medicatie door een infuus. In 2007 was dat bijna 30 procent. Volgens geen van hen had de rekenfout gevolgen voor de patiënt. Drie jaar geleden dacht nog 7 procent daar anders over.

Opvallend is dat de verpleegkundigen hun oordeel over collega’s sneller klaar hebben. Bijna 60 procent van de respondenten meent dat een collega wel eens een fout heeft gemaakt. Van hen stelt 22 procent dat de gemaakte fout niet zonder gevolgen bleef voor de patiënt.

M. Bogers, initiatiefnemer van de beide Nursingonderzoeken, maakt zich zorgen over de rekenvaardigheid van verpleegkundigen. „Nog steeds is die vaardigheid beneden peil. Een structureel probleem, dat schreeuwt om een landelijke norm en aanpak. De patiëntveiligheid is namelijk in gevaar.”