Dat staat in een besluitsvoorstel van een commissie dat woensdag ter synode besproken wordt. Er wordt voorgesteld een commissie te benoemen die op- en aanmerkingen vanuit kerken over de HSV verwerkt en deze doorzendt naar de Stichting HSV.

In mei 2008 besloot de particuliere synode van het Oosten een commissie te benoemen met onder meer de opdracht zich te verdiepen in de herziening van de Statenvertaling. De commissie constateert op grond van een grondig onderzoek dat de HSV verder gaat dan een hertaling: het vervangen van verouderde woorden. „In de HSV is de tekst van de Statenvertaling aan de hand van grondtekst en kanttekeningen tekst voor tekst herzien.” De ”H” in HSV is dan ook wezenlijk. Maar ook de letters SV zijn wezenlijk, aldus de commissie. „Van een nieuwe vertaling is geen sprake. Het gaat om een herziening op basis van en in getrouwe verbondenheid met de SV. Daarvan getuigt ook de werkwijze bij de herziening.”

De HSV biedt volgens de commissie in het algemeen „een betrouwbare weergave van de grondtekst. Veel moeilijke en verouderde woorden zijn terecht en correct vervangen.”

Toch komen in nogal wat gevallen in de HSV zinnen voor die niet fraai zijn en stroever dan nodig is, aldus de commissie. „Er blijkt in de HSV een zekere spanning tussen het verlangen naar een Bijbel in de taal van deze tijd én de wens om zich niet al te ver te verwijderen van de taal van de Statenvertaling.”

Er is volgens de commissie reden om te hopen dat de HSV zich ook na verschijning zal blijven richten op verdere herziening, „daar waar nu nog kritische opmerkingen zijn te maken.” De commissie constateert overigens dat verschillende voorstellen die de commissieleden op persoonlijke titel hebben ingediend, daadwerkelijk gehonoreerd zijn.

De synodecommissie, onder rapporteurschap van ds. K. Visser (Barendrecht), constateert dat de medewerkers aan de HSV „gemeenschappelijk zijn geworteld in de gereformeerde belijdenis” en dat het doel van de HSV is om de verstaanbaarheid van de SV te dienen. De vertaalprincipes en handschriften van de HSV zijn dezelfde als die van de SV, „zodat verwacht mag worden dat de HSV een betrouwbare vertaling zal blijken te zijn”.

De synodecommissie is van mening dat het rapport van de commissie van de particuliere synode voldoende vertrouwen geeft om de HSV nu al voor gebruik in de kerken vrij te geven. „Een nieuw studiedeputaatschap c.q. – commissie is derhalve niet nodig.”

De synodecommissie stelt in zijn besluitsvoorstel, dat vandaag aan de orde komt, dat de kerken gediend zijn met een spoedige beoordeling van de HSV. Deze beoordeling zal zowel over de betrouwbaarheid als over de bruikbaarheid gaan. Het eindresultaat op een later moment hoeft echter niet alsnog door de generale synode worden beoordeeld. Wel zou een te benoemen commissie zich kunnen richten op een verdergaande verbetering van de HSV.