„Afgelopen voorjaar combineerde ik een blauw met witte rok met een spijkergilet, maar ik vond het witte T-shirt eronder zo saai en kaal. Toen kreeg ik een inval. Ik ging aan de slag met memorystof, een soort kant. Het is vrij dun, maar wel in een vorm te plooien. Ik speldde een V-hals op het shirt en naaide hem daarna vast. Op de mouw liet ik het kant terugkomen.

Toen ik het eindresultaat aan een vriendin liet zien, was ze gelijk enthousiast. Ik heb het toen ook voor haar gemaakt. Een paar weken later vroeg mijn vriendin of ik het ook voor haar zus wilde doen. Die had het shirt op een verjaardag gezien en vond het zo mooi.

Het handige van dit kledingstuk is dat je, ook als je geen bloesjesmens bent, toch met een leuke kraag rondloopt.

In anderhalf uur tijd is de klus geklaard. Ik let er altijd op dat ik een kledingstuk gebruik waarin 5 procent lycra zit. Dan blijft het mooi in de was. Een shirt van 100 procent katoen gaat namelijk snel lubberen.

Ik ben veel achter de naaimachine te vinden. Momenteel volg ik aan de modevakschool een opleiding tot coupeuse. En als moeder van vijf meiden en één jongen heb je altijd wel wat te naaien. Ten minste voor de meiden dan.

Ik vind het leuk om kleding te versieren. Op kniekousen naai ik bijvoorbeeld een paar grappige knopen. Of ik zet er satijnen strikjes op. De uiteinden van die strikjes houd ik altijd even in een klein vlammetje. Dan smelt het satijn iets en krijg je geen rafels. Ook aan kleding die al door een ander kind is gedragen, verander ik meestal wat. Als je handig bent, ligt er altijd wel een nieuw klusje klaar.”