Kerk & religie

„Mag ik u een cadeautje geven?”

KAAPSTAD – Dat zending belangrijk is, daar zijn christenen het wel over eens. Maar wat is het verschil met evangelisatie? Hoe kun je vrijmoediger van Jezus Christus getuigen? En als een polygamist op het zendingsveld tot bekering komt, moet hij dan meteen scheiden? Drie vragen aan de Amerikaanse predikant John Piper.

22 October 2010 11:04Gewijzigd op 14 November 2020 12:14Leestijd 4 minuten

Wat is het verschil tussen zending en evangelisatie?

„Evangelisatie is spreken over het Evangelie met andere mensen. Dat kan een andere christen zijn, hoewel we bij evangelisatie meestal denken aan iemand die niet gelooft.

Zending is Evangelieverkonding over culturele grenzen heen. Dat houdt doorgaans in dat je de taal en culturele gewoonten leert van mensen in gebieden waar nog geen kerk en toegang tot het Evangelie is.

Er zijn duizenden van zulke culturen. Als je de website joshuaproject.net bekijkt, dan zie je een lijst met daarop alle 16.000 bevolkingsgroepen in de wereld. Bij ongeveer 6000 daarvan is de kerk niet aanwezig of ze is zo zwak dat er geen basis voor evangelisatie bestaat.”

Hoe kunnen christenen vrijmoediger over Jezus Christus spreken?

„De sleutel daartoe is God heel, heel goed leren kennen. Als we merken dat Hij een marginale plaats in ons leven inneemt, dan zullen we ons ongemakkelijk voelen wanneer we met anderen over Jezus praten. En zij zullen ervaren dat Hij blijkbaar niet belangrijk is. Als Christus de belangrijkste in ons leven is, zullen we op een natuurlijke manier over Hem kunnen getuigen.

Ik zat eens in het vliegtuig naast een mevrouw die vertelde dat ze 89 jaar was en naar de Filippijnen reisde. Uit mijn tas haalde ik een exemplaar van het boek ”Het lijden van Jezus Christus” en ik ze tegen haar: „Mag ik u een cadeautje geven?” (Dit is een van de manieren waarop ik mensen over Jezus probeer te vertellen). Ze keek vriendelijk en verrast. Ik hield het boek omhoog en zei: „Ik heb het geschreven. Ik ben een christen.” En zij zei: „O, ik ook!” „Daar ben ik blij mee”, antwoordde ik. „Ik weet dat u een lange reis moet maken van Minneapolis naar Tokio en dan naar Manilla. Ik dacht dat u het daarom wel prettig zou vinden dit boek over Jezus te lezen.” En toen spraken we nog wat langer over Christus.

Ik denk dat ik zo handelde omdat ik die morgen, zoals ik altijd doe als ik op reis ga, had gebeden: „Stel mij tot een zegen voor zo veel mogelijk mensen.” Dat gebed komt voort uit het feit dat Christus de belangrijkste in mijn leven is. Bij het verkondigen van het Evangelie gaat het niet om technieken en strategieën, maar om hoe werkelijk, relevant en kostbaar Jezus Christus voor mij is.”

Als een polygamist op het zendingsveld tot bekering komt, moet hij dan meteen een van zijn huwelijken ontbinden?

„Jezus maakt ons duidelijk dat het huwelijk betrekking heeft op een man en een vrouw, zoals dat vanaf het begin de bedoeling was (Genesis 2:24). De richtlijnen voor scheiding in Deuteronomium waren slechts gegeven vanwege de hardheid van onze harten. Ik denk dat voor polygamie hetzelfde geldt.

Wat moeten we doen als we het Evangelie brengen in een cultuur waarin een man verschillende vrouwen heeft? Ik zou zeggen: „Oké, laten zij trouw zijn tot de dood maar sta geen nieuwe huwelijken toe, ook niet bij een volgende generatie.

Het is voor mij, cultureel gezien, moeilijk te bepalen of er alternatieve oplossingen zijn. In die zin doe ik een stap terug en zeg tegen zendelingen: Ik 
sta zover van dit probleem af, dat ik niet op een zeepkistje moet gaan staan om te vertellen hoe jullie dit moeten aanpakken. Ik wil slechts dat het principe helder is: één man, één vrouw.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl
Vond je dit artikel nuttig?

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer