Luna is werkzaam bij de organisatie OneHope, die zich richt op evangelisatie onder kinderen. De afgelopen jaren werkte hij mee aan een onderzoek naar geloof en gedrag onder 4000 kinderen in vijftien verschillende Latijns-Amerikaanse landen. Een positieve uitkomst is dat kinderen sterke familiebanden hebben en van huis uit vertrouwd raken met het christelijk geloof.

„Maar”, zegt Luna, „er zijn ook gevaren. Bij ouders is dronkenschap een groot probleem, evenals ontrouw in het huwelijk. Iedereen gelooft dat God bestaat en dat Jezus de Zaligmaker is, maar dat vertaalt zich niet zomaar in het dagelijks leven.”

De familiebanden mogen dan hecht zijn, meer dan 70 procent van de ouders praat minder dan een uur per week met hun kinderen. En niet minder dan 19 procent van de kinderen denkt wel eens aan zelfmoord.

Het zijn alarmerende cijfers, zegt Luna. En daarom is het volgens hem zo belangrijk dat de kerk aandacht aan kinderen besteedt. „Nog te vaak wordt kinderwerk gezien als babysitten. De kerken zijn er niet als ze een kind een Spaanstalige Bijbel in handen drukken en denken: zo, die is bereikt met het Evangelie. We zijn zielendokters, en daarom moeten we niet alleen goed nagaan wat de problemen zijn, maar ook hoe we kunnen aansluiten bij de belevings­wereld van kinderen.”

OneHope probeert materiaal te ontwikkelen dat kinderen aanspreekt. Inmiddels ontvingen duizenden jongeren het ”Book of hope”, een kleurig magazine waarin de vier evangeliën zijn samengevoegd tot een lopend verhaal. Voor jongeren zijn er themaboekjes, zoals ”Seksualiteit, waarom moeten we wachten?”

Luna houdt zijn mobieltje omhoog, zwaait er even mee. „Hier halen ze hun ethiek vandaan. Neem mijn dochter; die verstuurde afgelopen maand meer dan 3000 sms’jes. Dát is de generatie waarop de kerk zich moet richten.”