Wij lijken veel op de Joden in die tijd. Wij hebben ook veel uitwendige instellingen, zoals prediking, doop, avondmaal, vasten- en biddagen, tucht, belijdenis. Of moeten wij dit veranderen in offeranden, nieuwe manen, enzovoorts?Als ze dan tot u kwamen en zeiden: Waartoe zal Mij zijn de veelheid van uw feesten, de veelheid van uw predikatiën, uw doop, uw avondmaal, uw…? Ik ben moe geworden van die te dragen, Ik heb daar geen lust aan. O, zult u zeggen, dat is een wonderlijke prediking. Moeten wij dan niet meer bidden, niet meer horen, niet meer zingen? Heeft God deze dingen dan niet geboden? Waarom verwerpt u ze dan? Wij willen niet dat u ze nalaat, maar dat ze op een andere wijze gedaan worden. Al deze dingen missen de ziel en het leven, welke is Christus Jezus. De meesten van het volk menen dat zij God behagen door deze vormelijke dingen en dat Gods toorn daardoor wordt bevredigd. Indien u enige droefheid of berouw over uw zonden, met enige tranen heeft gehad, dan spreekt u al over bekering en berouw. Dan bent u tevreden en voldaan.

Wanneer u uzelf zo kunt voldoen, twijfelt u niet of God is ook voldaan. In dit alles, zeg ik, bereikt u het einde niet van deze bediening, welke is Christus Jezus. Is het niet Jezus alleen in Wie de Vader een welbehagen heeft? O, de oprichting van onze eigengerechtigheid is het verderf van de zichtbare kerk.

Hugo Binning, predikant te Govan (Schotland) (Vernedering des harten, 1705)