Verburg zei woensdag in de Tweede Kamer dat ze het wel heeft gehad met vissers die willens en wetens paling vangen in vervuilde gebieden en die ook op de markt brengen. Ze stelde geen enkele „achting en respect” te hebben voor deze groep. „Ik vind het geen manier van doen.” Een ondernemer is zelf verantwoordelijk voor de producten die hij op de markt brengt, benadrukte de bewindsvrouw.

De paling wordt met uitsterven bedreigd en daarom mag er drie maanden geen jonge aal worden gevangen. Dat verbod loopt in december af, maar de bewindsvrouw wil nu dat ook in december de vangst op de grote rivieren stilligt. Volgens Verburg is haar verzoek niet vrijblijvend en verliest nu de hele sector aan aanzien door de ophef rond dioxinepaling. De kleine groep vissers die niet zijn verantwoordelijkheid neemt, hoeft wat haar betreft niet te rekenen op enige financiële compensatie, zoals sommige partijen vroegen.

Op verzoek van de Partij voor de Dieren sprak de Kamer over de kwestie, nadat het televisieprogramma Zembla onlangs had gemeld dat de handel in paling met dioxine ondanks eerdere waarschuwingen gewoon is doorgegaan. De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) waarschuwde in 2007 al voor een te hoog dioxinegehalte in paling die wordt gevangen in de grote rivieren en de Biesbosch. Te veel dioxine kan kanker veroorzaken.

Minister Klink (Volksgezondheid) verzekerde de Kamer dat ook het toezicht wordt verstevigd. Hij wil vissers in vervuilde gebieden verplichten de gevangen paling te laten testen voordat die in de handel mag worden gebracht. Voor als er toch gewoon op dioxinepaling gevist blijft worden, bereidt hij een vangstverbod voor. „Als het miljoenen kost om vijftien vissers in het gareel te houden, is het niet effectief.”

Jaarlijks werd in Nederland 900 ton paling gevangen, waarvan 150 ton in de grote rivieren. Door het vangstverbod van drie maanden is die hoeveelheid gehalveerd.