Dat blijkt uit een wetenschappelijk artikel in de laatste editie van het sociaal-wetenschappelijk tijdschrift Mens & Maatschappij. De auteurs analyseerden bijna 130 recensies die tussen 1995 en 2009 verschenen van de boeken van negen Marokkaans-Nederlandse auteurs. Onder hen zijn Hafid Bouazza, Abdelkader Benali en Naima El Bezaz.

De onderzoekers keken onder meer of de recensenten de etnische achtergrond van de schrijvers vermeldden. Dat bleek in de loop der jaren steeds minder vaak te gebeuren. „Het gebruik van etnische minderheidslabels in de recensies van Marokkaans-Nederlandse auteurs neemt tussen 1995 en 2009 significant af”, schrijven ze.

„Toen ze voor het eerst hun entree maakten in het Nederlandse literaire veld, werden de Marokkaans-Nederlandse auteurs niet geclassificeerd als deeluitmakend van de literaire mainstream. Bijna alle vroege recensies bevatten verwijzingen naar de etnische achtergrond van de auteur”, zeggen de onderzoekers. „ Maar naarmate Nederlandse critici (en hun lezers) meer gewoon raakten aan deze auteurs, zijn de etnische grenzen zwakker geworden.”

De onderzoekers vergeleken de situatie in Nederland ook met de recensies over Mexicaanse schrijvers in de Verenigde Staten en Turkse auteurs in Duitsland. Nederlandse recensenten blijken vaker naar de etnische achtergrond van de auteur te verwijzen dan Amerikaanse, maar minder vaak dan de Duitse.

Zo bevat slechts 20 procent van de Amerikaanse recensies een verwijzing naar de afkomst van de schrijver. Bij de Nederlandse boekbesprekingen is dat ruim 47 procent. De Duitse artikelen staan bovenaan met ongeveer 58 procent.

De auteurs van het artikel in Mens & Maatschappij zijn allen verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Het zijn Pauwke Berkers, universitair docent kunst- en cultuurwetenschappen, Susanne Janssen, hoogleraar sociologie van media en cultuur en Marc Verboord, docent media en communicatie.