Wieman maakte de ongeveer 1500 bezoekers van de ontmoetingsdag deelgenoot van zijn zorgen. „De inkomsten lopen terug. Het zou jammer zijn wanneer we niet alle honderd evangelisten in de voormalige Sovjet-Unie meer konden ondersteunen”, zei hij. „De dienst van de Heere is een liefdedienst en ook een dienst van gebed. Zo is Friedensstimme 31 jaar geleden begonnen. Wij stellen ons vertrouwen op Hem”, aldus Wieman.

Friedensstimme is sinds 1990 betrokken bij het werk op het 400.000 inwoners tellende schiereiland Kamtsjatka in het Russische Verre Oosten. Vijf evangelisten zijn daar nu werkzaam. De kosten voor het levensonderhoud liggen ter plaatse 40 procent hoger dan in Nederland. Maar een gezin moet van een inkomen van 500 euro per maand rondkomen.

„Evangelisten werpen op Zijn Woord het net uit”, zo zei ds. W. N. Middelkoop, christelijk gereformeerd predikant te Urk en voorzitter van Friedens­stimme, in zijn openingswoord. „Petrus was verbaasd dat hij, tegen alle regels in, op het Woord van de Heere het net moest uitwerpen. Maar hij deed het, op Zijn belofte. Dan volgt de wonderbare visvangst, waarna Jezus Petrus eropuit stuurt om mensen te gaan vangen”, aldus ds. Middelkoop.

Een grote groep kinderen demonstreerde dat aan het eind van de dag. Tijdens een kinderprogramma hadden ze papieren vissen gemaakt, die ze in een groot visnet het podium optrokken. „Dat ook Friedensstimme zo door de Heere gebruikt mag worden”, aldus ds. Middelkoop.

Evangelist Raoef Goerbanov, werkzaam in Azerbeidzjan, vertelde hoe het 25 jaar geleden voor onmogelijk werd gehouden dat moslims tot Christus zouden komen. „Toch is dat gebeurd. De zon gaat op”, zei hij.

Inmiddels zijn er meer dan honderd bekeerde moslims in Azerbeidzjan. „Voor een moslim is het een enorme stap om de Heere Jezus aan te nemen en voor ons is het heel moeilijk om het Evangelie onder moslims te verkondigen”, aldus Goerbanov. Azerbeidzjan ondergaat grote invloed vanuit buurland Iran. Er is geen visum meer nodig om tussen beide landen te reizen.

In de middagbijeenkomst vertelde evangelist Alexander Balabkin, werkzaam in Tsjokoerdach in Oost-Siberië, hoe hij aanvankelijk een werelds leven leidde. Door de ontmoeting met een vriend uit zijn kindertijd, die hem meenam naar de samenkomst, is hij de Bijbel gaan lezen. Daar las hij in Titus 3:3: „Want wij waren eertijds onwijs, ongehoorzaam, dwalende, menigerlei begeerlijkheden en wellusten dienende, in boosheid en nijdigheid levende.”

„Zo ben ik ook geweest, toen ik de Heere nog niet kende”, zei hij. Er is hem in Jakoetië, waar nu zeven evangelisten werken, een deur geopend voor het Evangelie. „Ik heb geleerd God op Zijn Woord te vertrouwen. Ook als de mensen niet naar ons willen luisteren, weten we dat Zijn Woord niet ledig zal wederkeren.”

Wijnie Janse interviewde de vrouw van Alexander Balabkin, Helena. Zij voelt zich vaak heel eenzaam als haar man voor lange tijd evangelisatieposten bezoekt.

Ds. A. Beens, hervormd emeritus predikant te Barneveld, opende de middagbijeenkomst met een meditatie vanuit Openbaring 5. „God stuurt de wereldgeschiedenis naar haar eindbestemming. De mens is onwaardig om het raadsel van de geschiedenis te doorgronden. Alleen Hij is waardig de boekrol te openen”, zei ds. Beens. „Er is een raadsel en er is een antwoord gegeven. Als de boekrol geopend is, blijft de lofzang niet uit.”