Ze heeft nog geen eindoordeel over de vraag of die profileringsdrang uiteindelijk positief of negatief is voor de oecumenische samenwerking.

Bakker wijst erop dat de oecumenische beweging in de afgelopen vijftig jaar spectaculair is gegroeid. De oecumene is volgens haar vanzelfsprekend geworden, ook voor jongeren, al kennen die de term soms niet.

Sinds kort is het oecumenisch ideaal echter aan het verschuiven. „Van een streven naar zichtbare eenheid -vaak geïnterpreteerd als institutionele en organisatorische eenheid- wordt oecumene meer en meer een streven naar eenheid in verscheidenheid. Met een toenemende nadruk op verscheidenheid”, schrijft Bakker in ”Overeen”, een blad van de Katholieke Vereniging voor Oecumene Athanasius en Willibrord.