Dat zijn enkele van de conclusies van een onderzoek dat de Provinciale Raad voor de Volksgezondheid in Noord-Brabant heeft laten uitvoeren. Het onderzoek is woensdag aangeboden aan de provincie.

De uitbraak van Q-koorts begon in 2006 in het Brabantse dorp Herpen en liep op tot meer dan tweeduizend ziektegevallen in 2009. De uitbraak was daarmee de grootste ooit ter wereld. Zeker twaalf mensen overleden door de ziekte.

In 2009 waren de paniek en de maatschappelijke onrust groot genoeg om maatregelen te nemen, schrijft onderzoekster Mirte Post. „Maar toen eiste de Mexicaanse griep de aandacht van de rijksoverheid waardoor Q-koorts in de schaduw belandde.”

De samenwerking tussen de ministeries van Landbouw en Volksgezondheid was niet optimaal. Het doden van geiten was wellicht niet nodig geweest als maatregelen strakker waren doorgevoerd. Het advies over de mogelijkheden van een vaccin en de invoering ervan laten te lang op zich wachten, somt Post op.

De Provinciale Raad voor de Volksgezondheid benadrukt dat Brabant niet voorbereid was op de uitbraak van Q-koorts en onderschrijft de aanbeveling dat de groep patiënten met langdurige vermoeidheidsklachten aandacht behoeft. De onderzoekster adviseert zowel de provincie als het rijk om een standpunt in te nemen over schadevergoeding aan patiënten.

In opdracht van de ministeries van VWS en LNV doet de commissie-Van Dijk onderzoek naar de vraag op welke wijze de aanpak en de bestrijding van de Q-koorts ter hand is genomen en welke lessen daaruit vallen te leren. Landbouweconoom Gert van Dijk presenteert zijn onderzoek op 22 november.