Opa, zoon en kleinzoon Kim aan het roer
APELDOORN – Opa, zoon en kleinzoon. In Noord-Korea hebben vanaf vandaag drie generaties het voor het zeggen. Opa leeft niet meer, maar blijft onmisbaar als inspiratiebron. Met de kandidering van Kim Jong Un als opvolger probeert dictator Kim Jong Il zijn failliete familiebedrijf voor de toekomst te behouden. De wereld is gewaarschuwd: (klein)zoon Jong Un is niet vies van militaire actie.
Het Zevende Congres van de Arbeiderspartij, dat vandaag in de Noord-Koreaanse hoofdstad Pyongyang van start gaat, staat vooral in het teken van de kandidering van Kim Jong Un als opvolger van zijn vader Kim Jong Il. Gisteren meldden de Noord-Koreaanse staatsmedia dat Jong Un door zijn vader tot generaal was benoemd en dat hij in die hoedanigheid de strijdkrachten zal vertegenwoordigen op de partijtop.
De conferentie is de grootste politieke bijeenkomst in Noord-Korea in dertig jaar tijd. Bij de vorige top in 1980 kreeg Kim Jong Il, zoon van de toenmalige leider Kim Il Sung, enkele sleutelposities binnen de partij in handen. Ook Jong Un zal waarschijnlijk de komende dagen in de partijtop worden opgenomen, om zo klaargestoomd te worden voor de daadwerkelijke opvolging van zijn vader. Overigens zou de zieke Kim Jong Il graag aanblijven tot 15 april 2012, want dat is de 100e geboortedag van zijn vader Kim Il Sung, die in 1994 overleed. Kim Il Sung is nog altijd de ideologische pijler onder het failliete familiebedrijf Noord-Korea BV, vandaar dat naast het portret van diens zoon Kim Jong Il steevast dat van hem hangt. Nog even en het portret van (klein)zoon Jong Un hangt ter rechterzijde.
Toch is vanwege de jeugdige leeftijd van Jong Un (naar schatting 27) het regentschap voorlopig onvermijdelijk. Al eerder werd voor die taak Jang Sung Taek, een zwager van Kim Jong Il, gevraagd. Van Sung Taek is bekend dat ook hij het hoogste ambt ambieert. Valt Kim Jong Il door overlijden weg, dan is het maar de vraag of Jong Uns positie zo veilig is.
Intussen passeert Jong Un met deze kandidering zijn twee oudere broers, de als nietsnut en playboy bekendstaande Kim Jong Nam en de „verwijfde” Kim Jong Chul.
Jong Un mag dan in een wereldvreemd land zijn geboren, hijzelf heeft wel wat van die wereld gezien. Zo zat hij enkele jaren op de Internationale School in het Zwitserse Bern; behalve Engels en Frans spreekt hij Duits met een Zwitsers accent. Verder schijnt Jong Un verzot te zijn op de Amerikaanse basketbalcompetitie. Veel meer weten we niet van hem; zelfs niet hoe hij eruitziet. De laatste foto van hem dateert uit de tijd dat hij 12 was. Heel wat Zuid-Koreaanse en Japanse paparazzi hebben achter vuilnisbakken en heggetjes gezeten om een glimp van Jong Un op te vangen zodra hij in een geblindeerde limousine van en naar school werd gebracht.
Terug in Noord-Korea studeerde hij van 2002 tot 2006 aan de militaire academie.
Zijn officiële kandidering als opvolger van zijn vader komt niet helemaal als een verrassing. Vier jaar geleden werden er al speldjes met de beeltenis van hem verspreid onder partijleden. Eind vorig jaar werd zijn verjaardag tot nationale feestdag gemaakt. Lofliederen ter ere van hem werden regelmatig ten gehore gebracht op speciale gelegenheden. Een van de liederen die de bevolking uitentreuren moest zingen was ”Voetstappen”, waarvan de tekst erop zinspeelde dat „iemand” klaarstond om in de voetstappen van de „Geliefde Leider” Kim Jong Il te treden.
Jong Un staat bekend als een agressieveling, een hardliner die niet terugdeinst voor een gewapende actie. In tegenstelling tot zijn twee broers zou Jong Un zich prima thuis voelen in het militaire wereldje. Een pre om de opvolger van zijn vader te worden, want in Noord-Korea ligt de werkelijke macht bij de militaire top sinds Kim Jong Il het beleid van ”songun”, militairen eerst, de hoogste prioriteit heeft gegeven. Zo zou Jong Un persoonlijk toestemming hebben gegeven voor de torpedoaanval van maart dit jaar, waarbij een Zuid-Koreaans schip tot zinken werd gebracht en tientallen opvarenden verdronken. Een onverantwoorde daad, omdat tussen de twee Korea’s nog altijd geen vredesverklaring is getekend en de oorlog van begin jaren 50 van de vorige eeuw formeel nog voortduurt. De wereld is gewaarschuwd met deze woesteling aan het roer.