”Er was eens een sprookje” is een aanwinst voor verhalenliefhebbers: humoristisch geschreven, vol fantasie en vol doordenkertjes. Niet voor niets verscheen het boek in Oostenrijk onder de veelzeggende titel ”Ein Märchen ist ein Märchen ist ein Märchen”. Bovendien is het mooi uitgevoerd en rijk geïllustreerd. Achtplussers in de ruimste zin kunnen er uitbundig van genieten.

Hoofdpersoontje prinses Rozenrood en haar ouders zitten met de handen in het haar als hun dienstmeisje en de kamerdienaar niet meer in actie komen. Wat blijkt? De schrijver die aan hun sprookje werkt, is ervandoor! Zonder zijn aanwijzingen doen de bedienden niets. Rozenrood en haar ouders besluiten hem te gaan zoeken. In de echte wereld kijken ze hun ogen uit, terwijl ze zelf onzichtbaar blijven. Het is er overigens gevaarlijk! Ondertussen volg je als lezer ook de schrijver, die eveneens ergens ronddoolt.

”Er was eens een sprookje” laat op een prachtige manier zien wat een verhaal is én kan doen, bijvoorbeeld als de schrijver aan een zwerver vraagt wat het lezen van sprookjes hem heeft opgeleverd. Of als de koninklijke familie zich realiseert waarom echte mensen hen negeren: „Ze kunnen ons pas zien wanneer wij op papier staan. En ook dan moeten ze eerst heel wat bladzijden lezen voordat ze ons leren kennen en kunnen verstaan.”