Ze wil met dit boek aantonen dat Nederland de overstap naar duurzame energie vóór 2035 kan realiseren en daarmee internationaal een koppositie kan innemen. Met behoud van welvaart en zonder schuldgevoel.

Allerlei voorbeelden van ”good practises”: hoe het zou moeten en hoe het al gebeurt, passeren de revue. Zoals het Lieberose Solar Park in de Duitse deelstaat Brandenburg. Dit park levert 53 megawatt aan elektrische energie, genoeg voor 15.000 huishoudens, en voorkomt daarmee een CO2-uitstoot van 35.000 ton op jaarbasis.

Behalve de zon zijn ook windkracht, waterkracht, osmosetechnieken en biomassabenutting bronnen van duurzame energie, aldus Rakhorst. Bovendien levert isolatie van de woning een flinke energiebesparing op.

Rakhorst schetst in ”Nieuwe energie” een redelijk compleet overzicht van de mogelijkheden die er zijn om energie te besparen of duurzamer op te wekken én een route om daar in 2035 te arriveren. En bij dat laatste slaat ze de plank soms mis.

Zo geeft ze aan dat Nederland beter kan investeren in een opwaardering van het elektriciteitsnetwerk met smartgrids dan in opslag en transport van het aardgas. Het lijkt alsof Rakhorst voor het gemak aanneemt dat hier een simpele keuze gemaakt kan worden. Dat is echter niet juist, omdat elektriciteitsnetbeheerder TenneT weinig heeft uit te staan met Gasunie, die de aardgasleidingen beheert.

”Nieuwe energie” schetst vooral een ideaalbeeld van de gewenste energiehuishouding in Nederland. De praktijk zal leren waarop de ideeën onderweg naar 2035 zullen sneuvelen door de weerbarstige realiteit.

Nieuwe energie. Nederland na het fossiele tijdperk, Anne-Marie Rakhorst; uitg. Search Knowledge, Heeswijk, 2010; ISBN 9789055947690; 232 blz.; € 29,95.