In de resolutie spreekt de commissie haar ernstige bezorgdheid uit over de inperking van de vrijheid van gedachte, geweten en religie in dit land. Die druist volgens haar in tegen zowel de Turkmeense grondwet als tegen het Internationaal Verdrag voor de Burgerlijke en Politieke Rechten (BUPO). De commissie wijst verder op het lastigvallen en vervolgen van leden van onafhankelijke geloofsgemeenschappen en het volstrekt willekeurige gebruiken van registratieprocedures als het om zulke groeperingen gaat.

De resolutie, die deze week werd aangenomen met 23 stemmen voor, 16 tegen en 14 blanco, roept de regering van Turkmenistan ertoe op alle mensenrechten en fundamentele vrijheden te garanderen, in het bijzonder de vrijheid van meningsuiting, godsdienst en vergadering. De rechten van personen behorend tot etnische en religieuze minderheden moeten zonder meer worden gerespecteerd.

De vertegenwoordiger van de voormalige Sovjetrepubliek toonde zich weinig onder de indruk van de resolutie. Volgens hem is de tekst ervan onnodig scherp en gebaseerd op „eenzijdige interpretaties van beslissingen die door onze regering en rechtbanken zijn genomen.”

Mervyn Thomas, directeur van de organisatie Christian Solidarity Worldwide, zegt blij te zijn met de resolutie. „We hopen dat zij de Turkmeense regering zal stimuleren haar verantwoordelijkheid te nemen, nu internationaal bezorgdheid is uitgesproken over de mensenrechten in haar land.”

Een recent voorbeeld van de veelvuldige schending van de godsdienstvrijheid in Turkmenistan vormt de actie vorige maand van onder meer geheime politie en reguliere politie in Balkanabad. Kinderen werden op school ondervraagd over het „interne kerkelijke leven en de christelijke opvoeding in hun gezinnen” - alle behorend tot de Baptistenkerk in Balkanabad. Hun werd verboden de kerkdiensten te bezoeken; de oudere kinderen werden bovendien gedreigd met de gevangenis, aldus de nieuwsdienst Forum 18. Op 1 april verstoorde de politie een kerkdienst in een privé-woning.

Turkmenistan heeft een autoritaire regering, geleid door president Saparmoerad Nijazov. Deze heeft een bizarre cultus rond zichzelf gecreëerd. In december 1999 werd hij uitgeroepen tot president voor het leven. Nijazov laat zich Turkmenbasji noemen: Vader van Alle Turkmenen.

Burgers zijn verplicht dagelijks de eed van trouw aan de president uit te spreken. De regering heeft de media in haar macht en drukt elke vorm van oppositie hardhandig de kop in. Internationale protesten worden tot op heden volkomen genegeerd.