De informatie toont aan dat er nauwelijks een aspect van het Iraakse dagelijkse leven aan de aandacht van de partij ontsnapte, schreef de krant The Washington Post donderdag. Minutieus tekende zij de bedragen op die jaarlijks aan loyale stamhoofden, partijfunctionarissen en andere sympathisanten werden uitgekeerd. Van zowel partijleden als ’verraders’ en andere verdachte personen hielden de bureaucraten van de Baath-partij de gangen in omvangrijke dossiers bij. Zij stelden de quota vast voor juichende menigtes op officiële feestdagen en bepaalden hoeveel vrouwen aan een demonstratie moesten deelnemen.

Angst en geld waren de smeermiddelen waarmee de partij haar zaken beheerde, blijkt uit het archief en uit interviews die de afgelopen dagen met talloze ex-leden van de Baath-partij en gewone inwoners van Basra zijn gevoerd. De partijleiders moedigden kinderen aan hun ouders te bespioneren. Zij lieten functionarissen aanhouden en martelen en stuurden hen daarna weer naar hun werk. Hele gezinnen stonden onder verdenking, als een familielid volgens het regime niet te vertrouwen was.

De documenten laten ook de zwakke plekken van het regime zien. Het lage moreel in het leger en het relatief hoge aantal desterteurs zijn een bron van zorg voor de Baath-functionarissen. Maar sommigen zagen daar ook wel redenen voor. Een partijlid omschrijft zijn bezoek aan een legerbasis „vol slangen en schorpioenen”, waar recruten niets te eten hadden op verrotte kaas na. De soldaten waren ziek en werden door hun superieuren mishandeld . „Hoe kunnen wij onze soldaten laten verhongeren”, vraagt de functionaris zich in het rapport zich af. „Wij hopen dat de situatie beter zal worden”.