Onlangs heb ik in Terdege (zie ook RD 16-8) iets gezegd over het woordgebruik in de prediking. Ik wees erop dat we niet onnodig moeilijke woorden moeten gebruiken. Ik noemde daarbij woorden als onderwerpelijk en voorwerpelijk. Sommigen hebben hierin gelezen dat ik dergelijke woorden geheel zou afwijzen. Dat is echter niet de bedoeling. In de geloofsleer hebben ze zeker hun nut, maar laten we dergelijke woorden, indien we ze gebruiken toelichten zodat de gemeente de Bijbelse zaken die ermee bedoeld worden beter zal verstaan. Om verwarring en misverstand te voorkomen leek het mij goed dit nader toe te lichten.

Ds. W. Visscher

Diamantweg 3

3817 GG Amersfoort

Broeders

De column Eigenzinnig van Clemens van den Berg in RD 19-8 ademt een on-Bijbelse –en daarmee ook onreformatorische– geest. Hij spreekt in deze bijdrage over roomse „christenbroeders.” Inderdaad hebben we onze roomse medemens als onze naaste te zien en ook als zodanig te behandelen. Maar hen broeders noemen is iets anders. Als eerste bewijs wordt het artikel aangevoerd uit de Apostolische Geloofsbelijdenis dat de kerk één, heilig, katholiek en christelijk is. De kerk is katholiek of algemeen, omdat ze uit alle geslachten en volken van de aarde getrokken wordt. De roomse kerk wordt door onze vaderen wel de valse kerk genoemd en heeft daarom het recht niet zich katholiek te noemen. De schrijver roept op om ten aanzien van onze „roomse broeders” Psalm 133 ter harte te nemen. Tijdens het concilie van Trente (1545-1563) heeft de Rooms-Katholieke Kerk de reformatorische leer van de rechtvaardiging door het geloof veroordeeld en vervloekt. Moeten we hen broeders in Christus noemen die de leer die naar de godzaligheid is en hen die deze leer van harte liefhebben, veroordelen en vervloeken? Eensgezindheid is een groot goed. Maar broederlijke gemeenschap ten koste van de waarheid zoals die in Gods Woord ons wordt voorgehouden is valse oecumene.

W. C. J. Goudzwaard

Wilgestraat 18

4431 CH ’s-Gravenpolder

Eigen bijdrage

In RD 20-8 wordt gemeld dat de eigen bijdrage voor de zorg fors hoger moet. Een enkele kanttekening hierbij. Het wordt irritant om telkens te lezen dat een en ander in andere Europese landen al gebeurt. Blijkbaar moet dit gegeven kracht bijzetten om te overtuigen. Een zwak argument van onze regering. Dat men probeert door een eigen bijdrage de mensen bewuster te maken van de kosten, is terecht. De eigen bijdrage mag echter niet leiden tot een tweedeling in de zorg. Laat mensen die meer te besteden hebben ook meer bijdragen dan de mensen met een kleinere beurs. Dat de zorg zo duur wordt, kan men ook niet alleen op de vergrijzing schuiven. Recent was in deze krant nog te lezen dat vrouwen die eerst carrière maken en op latere leeftijd een gezin stichten aardig wat kosten. In dit verband zou men ook mensen die door hun eigen levensstijl zorgkosten maken een forse bijdrage moeten laten betalen. Dat zou de kosten van de zorg drukken!

M. Griep

Zoutziedersdreef 6

4691 LX Tholen