Els Florijn: Niets nieuws onder de zon (III)
De grote, belangrijke bibliotheek werd in de loop van de tientallen jaren leger en vervallener. Manuscripten werden niet meer gekopieerd, er werd veel gestolen en het rijk was onderling te verdeeld en te veel in oorlog om geld over te hebben voor nieuwe manuscripten.
De laatste bekende geleerde die in de bibliotheek werkte was een opmerkelijke figuur. Haar naam was Hypatia, een vrouw met een zeer uitzonderlijke intelligentie. In een tijd waarin vrouwen vooral gezien werden als bezit, was zij onafhankelijk en dus een grote uitzondering. Zij was wiskundige, sterrenkundige, natuurkundige en vanwege haar grote intelligentie en uitzonderlijke gaven was ze ook hoofd van de neo-platoonse filosofische school, een bijzonder bevoorrechte positie.
Aartsbisschop Cyrillus, in die tijd een van de belangrijkste mannen van Alexandrië, was om het zacht uit te drukken absoluut niet blij met deze vrouw. Ze had zo haar volgelingen, spreidde een in zijn ogen hemeltergende onafhankelijkheid ten toon en was ook nog eens bevriend met de Romeinse gouverneur!
Het mag waar zijn dat Hypatia bepaald geen volgeling was van Cyrillus en zich niets aan de Bijbel gelegen liet liggen, dat ze niet makkelijk was en zich inderdaad niets liet gezeggen, maar wat er vervolgens met haar gebeurde stemt niet echt vrolijk. Ze werd door een bende mannen overvallen, die waarschijnlijk door Cyrillus betaald waren. Zij trokken haar van de wagen af, verscheurden haar kleding en lynchten haar. Haar verscheurde lichaam werd verbrand. Haar werk werd vernietigd, de boekrollen van de bibliotheek werden onder luid gejuich naar buiten gesleept en verbrand.
En bisschop Cyrillus? Die werd heilig verklaard. Tja…