Dat schrijft pastoor Jan Berkhout van de Vincentiusparochie in Volendam in zijn dagboek over de nasleep van de cafébrand in het dorp. Door die ramp op 1 januari 2001 kwamen veertien jongeren om het leven en raakten er ruim 200 gewond. Volgens de pastoor, die vele slachtoffers en nabestaanden bijstond, mag de kerk niet onderschatten hoe belangrijk haar betrokkenheid bij een ramp is en blijft, ook voor de lange duur.

Berkhout herhaalt in ”Pastoor van Volendam”, dat woensdag is gepresenteerd, zijn pleidooi om de rol van kerken in Nederland zo snel mogelijk op te nemen in gemeentelijke rampenplannen. De kerken zelf moeten volgens hem een eigen rampenplan ontwikkelen. Hij wijst erop dat elke ramp zijn eigen karakter heeft. „Wat gelijk blijft is de chaos, de grootschaligheid en verlies van het systeem van zingeving”, schrijft Berkhout.

In de eerste week na de ramp werden in Volendam tien jongeren begraven. Voor de uitvaartdiensten waren geen teksten en liturgische modellen beschikbaar waardoor de pastores zich konden laten inspireren. Ze moesten daardoor afgaan op eigen intuïtie en vaardigheden. Berkhout hoopt dat liturgische centra hulp kunnen bieden door pastores en kerken van materiaal te voorzien.

Behalve Berkhout zijn er anderen die ervoor pleiten om kerken zo snel mogelijk op te nemen in gemeentelijke rampenplannen. Eerder brak de Molukse predikant ds. O. J. Ruff hiervoor ook al een lans. In zijn vorig jaar verschenen brochure ”De rol van de kerk bij een ramp” biedt hij kerken een raamwerk aan om zelf een draaiboek voor een rampenplan te kunnen invullen. Ds. Ruff was nauw betrokken bij de hulpverlening aan slachtoffers van de Bijlmerramp in 1992.