Bernard Huijbers en Huub Oosterhuis trokken in de jaren zestig samen op om de vernieuwing van de liturgische muziek binnen de Rooms-Katholieke Kerk vorm te geven. Oosterhuis schreef nieuwe kerkliederen in de volkstaal, Huijbers leverde de melodieën. Ze worden tegenwoordig door zowel rooms-katholieken als protestanten gebruikt. Het Liedboek voor de Kerken bevat vijf melodieën van Huijbers’ hand.

Huijbers leidde jarenlang het koor van de Amsterdamse Dominicuskerk, waarmee hij zijn nieuwe liturgische composities uitvoerde. In de jaren zeventig vervreemdde hij van de Rooms-Katholieke Kerk, verliet de jezuïetenorde en trad in het huwelijk. In 1978 vestigde hij zich in Frankrijk. Daar ontwikkelde hij een eigen theologische visie, waarin gesproken wordt over het Al en het Geheel: voor een persoonlijke God was geen plaats meer in zijn denken.