De nieuwe synagoge heeft een „paviljoenachtige uitstraling”, vermeldt de website van de Liberaal Joodse Gemeente, „in het groen en aan het water, gelegen op de hoek van de Zuidelijke Wandelweg en de Kleine Wetering.” Daardoor onderscheidt het gebouw zich van de rest van de Amsterdamse Kop Rivierenbuurt, dat veel kantoren en woongebouwen telt.

De Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam is aangesloten bij het in 1931 opgerichte Nederlands Verbond voor Progressief Jodendom. Dit „kerkgenootschap” omvat –sinds 2008– negen liberale gemeenten.

In het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW) van vorige week wordt de vraag opgeworpen of er tijdens de opening van de nieuwe synagoge van de Liberaal Joodse Gemeente –een grote mijlpaal, aldus het NIW– ook vertegenwoordigers van de orthodox-joodse gemeenschap aanwezig zullen zijn. Dit is zeker niet vanzelfsprekend, hoewel beide stromingen bijvoorbeeld wel elk jaar present zijn in Rotterdam, als daar eind juli de bij Loods 24 weggevoerde Rotterdamse Joden worden herdacht.

De –orthodoxe– Nederlands-Israëlietische Hoofdsynagoge (Joodse Gemeente Amsterdam) zal in elk geval niet officieel vertegenwoordigd zijn, liet bestuursvoorzitter Ronnie Eisenmann het NIW weten. „We hebben al jarenlang het beleid dat daar waar we kunnen samenwerken met de LJG we dat doen, op religieus gebied doen we dat niet. Ik zal dus niet bij de dienst zijn, maar hoop, mocht ik daarna nog naar binnen kunnen, op de receptie te zijn.”

Het grote probleem waar de orthodox-joodse gemeenschap mee zit, zegt woordvoerder Ron van der Wieken van de Liberaal Joodse Gemeente, „is een ”psak” (rabbinale uitspraak), ingesteld door opperrabbijn Aharon Schuster in 1966, waarin wordt gesteld dat de orthodoxie zelfs de panden van de Liberaal Joodse Gemeente, dus zeker de sjoel, dient te mijden.”