Tussen wat brochures –10 eurocent per stuk– zag ik een afscheidspreek, compleet met portret. Gehouden op 4 maart 1951 in de gereformeerde kerk vrijgemaakt te Axel. ”Het ware zaad Abrahams” was de titel. Aan pagineren was de uitgever niet toegekomen. Ruim negen bladzijden telt de preek. Onder de hoorders zal geen Eutychus geweest zijn, want deze rede strekte zich bepaald niet uit tot middernacht.

De naam van de predikant, op de foto een ernstig mens, deed me even glimlachen: ds. D. Zemel (1906-1986). Geen aantrekkelijke naam voor een predikant. In diverse bronnen wordt echter een loffelijk getuigenis over deze predikant gegeven. Zo is over zijn periode te Monster (1969-1974) geschreven: „Hij bezat een diep inzicht en een scherp oordeel en toch was zijn Woordbediening helder en eenvoudig. Hij wilde niets anders spreken dan wat Gods Woord ons leert. In dit spreken was hij een profeet die zijn tijd verstond en de boodschap bracht van gericht en genade.”

Een achternaam heb je meestal niet voor het uitzoeken. Of het zou zo moeten zijn dat een bruid de naam van haar man weigert aan te nemen. Tegenwoordig is op dat gebied bijna alles mogelijk. Maar wat doe je als je predikant bent en Zemel heet…

In Zierikzee werd op 3 juli 1924 het 60-jarig ambtsjubileum van dr. J. Helder herdacht. In het hervormde kerkgebouw werd een gedenkplaat ingemetseld. Van zijn dankbare gemeente, stond daarop. Deed zijn prediking zijn naam eer aan en heeft zijn bazuin een helder geluid voortgebracht? Helaas niet. Ds. Helder was een modern predikant. Desondanks viel hij bij zijn gemeente zeer in de smaak. Hij was aan Zierikzee verbonden van 1885 tot zijn emeritaat in 1905. Twee jaar later –de vacature is dan nog steeds niet vervuld– wordt hij in zijn eigen vacature beroepen. Hij neemt dit beroep aan en dient de gemeente opnieuw, tot 10 oktober 1930. Bij zijn afscheid was hij de langst dienstdoende predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk.

Behalve ds. Helder zijn of waren er predikanten met eveneens bijzondere namen: Wat denkt u van Mooi, Schoon en Netjes? Nog een paar? Godthelp, Bierman, Dorre, De Wilde, De Liefde, Rebel, De Rover, Boekenoogen, Den Brave, De Goede en Den Besten, Lugtigheid, Tollenaar, Ploeger. Op rotsen wellicht? Toepasselijker klinken De Herder, Schaap en Lam. Stel dat laatstgenoemde in een tweedepredikantsplaats beroepen wordt waar ook al een dominee De Wolf staat!

We komen nog even terug op ds. Zemel. Toegegeven, hij had zijn naam niet mee, maar het volgende rijmpje zal hem ongetwijfeld goed gedaan hebben:

„Onze dominee heet dan wel Zemel,

Maar zijn woord is als uit de hemel.”

En daarom gaat het toch?