Leerdamse senioren draaien proef met zomerschool
LEERDAM – Het is warm in verenigingsgebouw West-End. Wat ongemakkelijk schuiven de cursisten achter hun gloednieuwe laptop. Een enkeling wist zich het zweet van het klamme voorhoofd. Cursusleidster Hennie Wiersma stelt haar ‘leerlingen’ gerust. „U hoeft zich niet druk te maken, hoor. Het valt allemaal best mee.”
Leerdam is deze week het toneel van de Zomerschool voor senioren, een samenwerkingsverband van de landelijke PCOB en de plaatselijke Stichting Welzijn. De christelijke ouderenbond ziet het project in de Glasstad als pilot; na de gebruikelijke evaluatie zit het er dik in dat de zomerschool volgend jaar op veel meer plaatsen gaat draaien.
„Ouderen vallen ’s zomers in een gat. De normale activiteiten liggen stil; de kinderen zijn op vakantie, kleinkinderen trekken met een rugzak rond. Ouderen zitten zich thuis zorgen te maken. Dat willen we met de zomerschool doorbreken”, vertelt PCOB-bestuurder J. Beumer.
De Stichting Welzijn heeft daarom een aantrekkelijk programma in elkaar getimmerd met tientallen activiteiten: workshops, excursies en andere uitjes. Directeur H. Rijneveld mikte vooraf op zo’n 450 deelnemers, maar bij de start hebben zich amper 200 vijftig-plussers aangemeld; twee activiteiten worden wegens gebrek aan belangstelling geschrapt. De verwachte toeloop uit Zederik en Giessenlanden –waar de stichting ook actief is– blijft uit. De PCOB’ers zijn desondanks dik tevreden.
In het computerzaaltje start de cursus ”Computer voor beginners”. Drie cursisten blijken ver boven de tachtig en hebben zelden of nooit achter een toetsenbord gezeten. „Durven; daar komt het op aan. Tot nu toe deden de kleinkinderen het voor u. Vanaf vandaag gaat u het zelf doen.”
Elders in Leerdam brengt een groep een bezoek aan het Bijbelmuseum. Het zijn echte liefhebbers die zich vergapen aan al het moois dat er in het museum aan de Lingedijk te vinden is. Directeur Wim van ’t Zelfde stelt zijn inleidende praatje nog maar even uit en wijst op pronkstukken en curiosa. Zoals een paar oude kanselbijbels. „Kijk, dit is een hervormde bijbel. Daar hebben de predikanten zo lang op geleund dat de randen versleten zijn.”
„Echt zware broeders”, constateert een olijkerd. De gereformeerde bijbels zijn minder sleets. „Die kerk bestaat ook nog niet zo lang”, grapt de museumdirecteur.
Veel belangstelling trekt de ‘muizenbijbel’, een exemplaar dat is aangevreten door muizen. „Zat in een partij die ik in Den Bosch heb gekocht.”
De aandacht voor het begeleidende gedichtje is groot. „Wie zal ’t verstand der muis doorgronden, die in de bijbel heeft gevonden, verzorging voor haar nageslacht. Veel zachter slapen kindermuizen, Die tussen de profeten huizen, Dan menig mens in menig nacht. En zie: een klein dier doet ons weten, Wat mensen zoo vaak zijn vergeten, Gods Woord behoedt het nageslacht.”
„Een waar woord”, vindt een Leerdamse. Terwijl de geur van koffie het museum vult, begint Van ’t Zelfde dan toch aan zijn presentatie. De aanwezigen worden geprikkeld hun kennis van de Bijbelse verhalen en kerkgeschiedenis te tonen. Tijdens de koffie blijken de senioren enthousiast over hun bezoek. „Leuk. Leerzaam ook. En donderdag gaan we naar Kinderdijk; da’s ook de moeite waard.”