Het congres is het negende Europese Mission-congres dat door Tema-Mission wordt georganiseerd. De laatste drie keer vond dat congres plaats in Nederland, eerst in Utrecht, daarna twee keer in Zuidlaren. Waarom Nederland? Gregory: „Nederland is een internationaal georiënteerd land, dat erg gastvrij is. Dat merkt een buitenlander al op Schiphol: je wordt snel en vriendelijk de weg gewezen. De faciliteiten zijn in Nederland buitengewoon goed. Wat dat betreft blijven we voorlopig in Nederland. We overwegen zelfs om iedere twee jaar hier terug te komen.”

Doel van het congres is jongeren te mobiliseren en te adviseren op het gebied van de zending. Gregory: „We leggen de nadruk op de christelijke levensstijl, op het trainen van mensen en het betrokken zijn bij allerlei activiteiten die ook indirect met zending te maken hebben, zoals op het terrein van economie, politiek, landbouw of gezondheidszorg.” Er worden in Zuidlaren meer dan zestig workshops en seminars gehouden waarin men stilstaat bij onderwerpen als wereldgodsdiensten, wereldwijde rechtsvraagstukken en culturele verschillen. De dagthema’s van de vijf congresdagen zijn: wedergeboorte, gemeenschap, dienstbaarheid, rechtvaardigheid en ontferming. Ook nationale politici en europarlementariërs zijn uitgenodigd om te spreken over christelijke waarden in de politiek.

Niet alleen evangelisatie
Het congres is niet te vergelijken met het evangelistencongres Amsterdam 2000, dat in de eerste plaats wel „erg Amerikaans” was, zegt Gregory, en in de tweede plaats veel meer de nadruk legde op evangelisatie. „Het doel van ons congres is breder. Zending is als het ware een holistisch gebeuren, waarbinnen de evangelisatie slechts een van de mogelijkheden is. We proberen de jongeren toe te rusten tot hun taak in de omgeving waarin zij verkeren.”

De jongeren komen vooral uit evangelicale hoek. Gregory typeert de achterban als „bijbelgetrouwe mensen die een dwarsdoorsnede vormen uit alle kerken in Europa. Het zijn baptisten, charismatischen en anglicanen, waarvan de laatste groep vooral door de evangelicalen zijn vertegenwoordigd.” „Al willen we niet graag als fundamentalisten gekenmerkt worden, we geloven in het gezag van de Heilige Schrift. De inzet is dus anders dan die van de liberale kerken in Europa. We leggen er de nadruk op de Schrift gestalte te geven in het dagelijks leven.”

Wat de afkomst van de deelnemers betreft, spant Zwitserland de kroon met 1000 jongeren, gevolgd door Noorwegen/Zweden met 700 en Portugal met 300. Nederland levert ongeveer 400 deelnemers, maar ook nog eens 500 vrijwilligers om de organisatie soepel te doen verlopen. „Dat is wel nodig gezien de gigantische logistiek. Door de branden in Volendam en Enschede zijn de veiligheidsmaatregelen behoorlijk aangescherpt. Per zaal mag een maximaal aantal stoelen geplaatst worden. We houden dat nauwlettend in de gaten.”

De lezingen worden simultaan vertaald in tien verschillende talen. Er is een beurs waarop 150 organisaties aanwezig zijn die mensen wegwijs kunnen maken in de zending. Ook uit Oost-Europese landen komen honderden jongeren. Rusland kon echter niet meer dan tien jongeren leveren vanwege visaproblemen. „Ze moesten verklaringen tekenen dat ze een persoonlijke medische verzekering bezitten.”

Pluraliteit
Terwijl Europa geteisterd wordt door een vloedgolf van secularisatie, bepleit Gregory een duidelijke positiekeuze in de benadering van niet-christelijke religies. „Juist in deze tijd moeten we de uniciteit van de christelijke religie benadrukken. De crisis in het godsvertrouwen heeft geleid tot een crisis in de godsdienst. Het probleem is niet zozeer de secularisatie als wel de pluraliteit van de samenleving. We willen de mensen het bewogen hart van Jezus en Zijn uniciteit laten zien. Dat hoeft niet te betekenen dat we de uniciteit van de andere religies kritiseren. De uniciteit van de christelijke religie is met één woord uit te drukken: genade.”

Gregory ziet een tendens in de westerse samenleving, die overhelt naar New Age, spiritualiteit en horoscopie. „Toch hebben christenen daartegenover niet altijd de juiste houding ingenomen. We hebben in het verleden te agressief een negatief antwoord willen geven. We willen met ons congres meer benadrukken dat christenen betrokken raken bij de samenleving en van binnenuit de weg wijzen. De dialoog aangaan, de ander de weg wijzen, dat biedt meer uitkomst.”

Volgens Gregory heeft de kerk gefaald om werkelijk een levende kerk te zijn. „Het christelijk leven moet een weerspiegeling zijn van het leven van Christus, niet van een kerkinstituut. Als we dit eerste niet meer kennen, verliest de kerk haar bestaansrecht. Jongeren willen geaccepteerd worden zoals ze zijn. Dat is ook wat Christus wil. Hij accepteert zondaren en verandert hen. De kerk heeft te vaak gezegd: Ik accepteer je nadát je veranderd bent.”

Gregory blijft optimistisch over de toekomst van Europa, ondanks de neergang van kerken, ondanks het spookbeeld van de secularisatie. „We hebben in het verleden van Europa verschillende keren gezien dat een crisis een verlevendiging van het geloof bracht. Nu heerst in Europa de geest van tolerantie. De kerken beseffen dat het geloof in een crisis is geraakt en worden wakker. Ik ben ervan overtuigd dat het beeld van de kerk er over tien jaar veel positiever uitziet dan nu.”