„Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan het mosterdzaad…”
Wie veracht de dag der kleine dingen? Dat werd gevraagd aan hen die de tweede tempelbouw verachtten. Er waren nog enkele ouden van dagen uit de tijd van de eerste tempel, die door Salomo gebouwd en door Nebukad­nezar verwoest was. Dit tweede huis kon het volgens hen bij lange na niet halen bij al die kunst en praal van het eerste huis. Zij verachtten de dag van de kleine dingen. Alles kwam hun zo gering voor. Wat zal van deze dingen toch worden, zei men. Ach, deze dag van kleine dingen belooft niet veel. Is de aanleg van het werk zo gering, onze verwachting ervan kan niet groot zijn. Daarop hieven ze hun stem op en weenden.

Aan deze treurige, neerslachtige, moedeloze mensen laat de Heere vragen door Zacharias de profeet: Wie veracht de dag van de kleine dingen? Is deze dag zo verachtelijk in uw ogen? Is dat omdat de fundamenten u zo gering voorkomen? Schep moed, schep moed! Het einde zal het werk kronen. Op deze dag van de kleine dingen zal een dag van grote dingen volgen. U zult zich dan verblijden als u het paslood in de hand van Zerubbabel zult zien, om het einde van het werk te meten. Want de handen van Zerubbabel hebben dit huis gegrondvest. Zijn handen zullen het ook voleinden.

Johannes Barueth, 
predikant te Dordrecht

(”De predikende en wonderdoende Christus”, 1752)