„Echte aanbidding: God dienen in dagelijks werk”
Zijn wij professionele artsen die toevallig ook christen zijn of zijn we allereerst christenen, werkzaam in de gezondheidszorg? Het verschil is subtiel. Als je meer in de New England Journal of Medicine dan in de Bijbel leest, behoor je tot de eerste categorie, meent dr. Aldo Fontao. God dienen doen we niet alleen op zondag, maar juist van maandag tot vrijdag.

Dr. Fontao is gespecialiseerd in de cardiologie en sportgeneeskunde en tegelijkertijd predikant in de Argentijnse Presbyteriaanse Kerk. Hij zet de volle zaal met artsen en medisch studenten stil bij belangrijke vragen en citeert hierbij de woorden van Jezus uit Mattheüs 6:24: „Niemand kan twee heren dienen; want of hij zal de enen haten en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen en den anderen verachten; gij kunt niet God dienen en den Mammon.”
Echte aanbidding is volgens dr. Fontao het dienen van God in ons dagelijkse werk; niet alleen op zondag. Het werk in de kerk is zeer belangrijk, het dienen van God op ons werk is echter minstens zo belangrijk. De predikant benadrukt dat wij ons werk niet voor Christus moeten doen, maar juist in Christus. Het dienen van God en van onze patiënten is niet onze eigen verdienste, maar komt voort uit Hem, de Bron van alle goed.
Tijdens het congres is er ook ruimte voor contact met andere ICMDA-groepen. Zo is er een regionale meeting waarbij ervaringen vanuit de verschillende landen worden gedeeld. De afdeling Eurazië beslaat een zeer groot gebied, namelijk: Europa, de voormalige Sovjet-Unie, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Het is leerzaam om de verhalen uit de verschillende landen te horen. Zo zijn er landen die een zeer kleine ICMDA-groep hebben. Soms hebben deze groepen maar twee of drie leden. Een jonge arts uit IJsland roept op te bidden voor haar land, waar de recent opgerichte ICMDA-groep bijna geen leden heeft. Op andere plaatsen, zoals in Azerbeidzjan, is het soms moeilijk om openlijk over het christelijk geloof te spreken. Een aanwezige vertelt hoe ze als zendingsarts in dit land werkt en wat de vruchten zijn van dit werk.
Na het algemene gedeelte splitsen de groepen landen die dicht bij elkaar liggen af om met elkaar door te spreken en voor elkaar te bidden. Er zijn veel West-Europeanen aanwezig. Met elkaar spreken we over de noodzaak van samenwerking en onderlinge bemoediging. Juist in onze relatief luxe positie is dit belangrijk.
CMF Engeland is zeer actief op het gebied van studentenwerk. Tijdens dit congres kunnen alle studenten gratis een pakket ophalen met voor hen uitgegeven boeken en tijdschriften. Zeer dankbaar worden deze boeken in ontvangst genomen. Er dient echter wel met de hand op het hart belooft te worden dat deze boeken zullen worden gelezen en eventueel gedeeld met medestudenten.
”The doctor’s life support” is een ander interessant project van de ICMDA. Om pas afgestudeerde artsen te steunen en materiaal voor stille tijd en overdenking te bieden, is er een dagboek voor dokters geschreven. De dagelijkse meditaties worden tijdens dit congres ingesproken, zodat ze in de toekomst ook als podcast kunnen worden afgeluisterd. Iedereen kan deelnemen aan dit project. Perfect Engels spreken is niet noodzakelijk. Tijdens de conferentie is het overigens mooi om de verschillende Engelse accenten te horen. Ook wij spreken daarom een aantal gedeelten in met ons prachtige Nederlandse accent.
Caroline van den Berg is zesdejaars geneeskundestudent. Ze doet enkele malen verslag van het ICMDA wereldcongres in Uruguay.