Ongeveer 120 jongeren uit 8 staten uit Amerika en uit Canada waren deze week bijeen in het zomerkamp Michawana. Voor de een was het slechts een paar uur rijden, de verste rit kwam echter uit Arkansas. John Arends legde met een gezelschap van vijftien jongeren 1300 kilometer af om in Michawana aanwezig te kunnen zijn. „Als vrachtwagenchauffeur doe ik niets liever dan kilometers verslinden.”

Het jongerenkamp is georganiseerd door de Heritage Reformed Congregations (HRC), maar er zijn ook leden van andere reformatorische kerken aanwezig, zoals van de Free Reformed Churches of North Amerika, de Netherlands Reformed Congregations en de Reformed Church in America in Grand Rapids (Providence Church). Zelfs vijf jongeren uit één gezin uit Londen waren speciaal naar Amerika gekomen om dit mee te maken. In Londen doen ze aan homeschooling, daar beluisteren ze via internet preken van de HRC.

Het onderwerp wordt stevig neergezet: ”The five points of calvinism”, ook bekend als ”Tulip”. Dat is een uitdrukking van de Duitse theoloog Loraine Boetner, die de kern van het calvinisme in vijf beginselen samenvatte en daarvan de beginletters comprimeerde tot ”Tulip”. ”Tulip” staat voor ”total depravity” (totale verdorvenheid), ”unconditional election” (onvoorwaardelijke verkiezing), ”limited atonement” (particuliere verzoening), ”irrestible grace” (onwederstandelijke genade) en ”perseverance of the saints” (volharding der heiligen).

Elke morgen begint met een hoofdlezing over een van de aspecten, waarna in workshops verder met elkaar wordt gesproken. Ds. Mike Fintelman, HRC-predikant in Hull (Iowa), spreekt over onwederstandelijke genade. „God is de bron van alle genade”, betoogt hij. „Hij heeft niet alleen genade, maar geeft die ook, vrij. Onwederstandelijk wil niet zeggen dat je al tegenspartelend in het Koninkrijk wordt overgezet. Genade maakt gewillig.”

In kleiner verband wordt doorgepraat over het onderwerp ”Calvinisme en evangelisatie”. Hoe moet dat: in contact komen met iemand die het Evangelie helemaal niet kent? Een jongere mag de rol spelen van een zekere Joe, die bij een benzinepomp werkt en niet naar de kerk gaat. Jongeren proberen Joe te bereiken. De workshopleider beveelt het boekje van Collin Hansen, ”Young, restless, reformed”, aan, een boekje over herlevend calvinisme onder Amerikaanse jongeren.

Jongeren verzorgen zelf de ”devotions”, korte meditatieve bijdragen. Ze zijn tot laat in de avond bezig met het napraten over wat hen in diepere zin bezighoudt. De echtparen Doug en Irene Vandenberg en Tom en Mary Vanree hebben de leiding deze week. Jongeren worden volgens hen in Amerika in toenemende mate blootgesteld aan verleidingen van alcohol en drugs. Ze hebben te kampen met een groeiende intolerantie ten aanzien van christelijke opvattingen. De kampleiders hebben de indruk dat er onder jongeren een groeiende behoefte is aan duidelijkheid ten aanzien van vragen over God en over een christelijk leven.

Naast bezinnende bijeenkomsten is er ruimte voor ontspannende activiteiten. Volleyballen, basketballen, roeien, kanoën: het kan allemaal in deze schitterende omgeving. ’s Avonds is er een kampvuur, waar vragen beantwoord worden die jongeren vooraf konden inleveren.

Discussie

Een paneldiscussie geeft een doorsneebeeld van de vragen waarmee jongeren worstelen. Als er geen vrije wil is, hoe zit het met de vrije keus die de mens in het natuurlijke leven toch behoudt? De panelleden, bestaande uit diverse predikanten, zijn het erover eens dat de mens van nature geen wil heeft om God te zoeken, maar door God gewillig gemaakt wordt. Maar in beide gevallen is er sprake van een wil: eerst een wil ten kwade, vervolgens een wil ten goede. „De vraag of ik wel uitverkoren ben, is juist het middel van de satan om ervoor te zorgen dat de mens niet naar God vraagt”, stelt ds. B. Elshout uit Chilliwack.

Hoe weet je dat je uitverkoren bent? „Het is net als met een huwelijk”, stelt dr. J. R. Beeke uit Grand Rapids. „God geeft kentekenen van Zijn liefde. Hoe meer je met Hem omgaat, des te meer groeit de verwondering over Zijn liefde.”

Aan het eind van de avond stelt de panelleider tot vermaak van velen vast dat hij gelezen heeft dat de tulp als plant helemaal geen geur verspreidt. Hoe dit te rijmen met het conferentiethema: ”Tulip” als ”Het aroma van het Evangelie”? „Maar al verspreidt de echte tulp geen geur”, stelt de discussieleider, „het is wel belangrijk dat je naar deze vijf beginselen van het calvinisme lééft en zó toch een geur verspreidt.”