Funayama zei dat een deal tussen walvisjagende en walvisbeschermende landen best mogelijk was geweest. „Ik vind het een ongelukkige uitkomst, omdat we zoveel moeite hebben gedaan. We hebben substantiële compromissen voorgesteld, en we hebben hard geprobeerd de verschillen te verkleinen”, aldus Funayama.

De Internationale Walvisvaart Commissie had op de top een voorstel gedaan om Japan toestemming te geven om te jagen, zij het beperkt. Op deze manier zou in elk geval het aantal walvissen dat Tokio jaarlijks doodt, verminderen. Maar tegenstanders van het voorstel wilden dat Japan beloofde binnen tien jaar te stoppen met de jacht. De delegaties wisten niet nader tot elkaar te komen, waardoor het overleg spaak liep.

Japan doodt elk jaar honderden walvissen, onder het motto van wetenschappelijk onderzoek. Ze glippen daarmee tussen de regels door van een internationaal geldend verbod op de walvisvangst. Ook Noorwegen en IJsland schenden het moratorium, zij zeggen te jagen om commerciële redenen.

Volgens Japan zijn er voldoende walvissen om te kunnen jagen zonder dat de populatie in gevaar komt. Veel wetenschappers, landen en milieubeschermers betwisten dit. „Als het zo was dat we niet meer kunnen jagen vanwege de walvispopulatie, dan zou Japan natuurlijk niet jagen”, aldus Funayama. De minister zei niet welk quotum Japan op de vergadering had voorgesteld voor de jacht.

Japan stapte afgelopen week in elk geval niet uit de IWC, iets waar elke vergadering weer voor wordt gevreesd. Dat houdt de deur open voor onderhandelingen op een nieuw tijdstip. Ook is het mogelijk dat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag voor een doorbraak in de patstelling zorgt. Australië is bij het instituut een zaak begonnen tegen Tokio in de hoop dat de rechters de walvisvangst verbieden.