„Frankrijk heeft een slag verloren, maar Frankrijk heeft de oorlog niet verloren”, hield De Gaulle zijn terneergeslagen landgenoten destijds voor vanuit het hoofdkwartier van de Britse omroep BBC in Londen. Daar heeft Sarkozy vrijdag onder meer een gedenkplaat onthuld. Eerder legde hij een krans bij het standbeeld van De Gaulle (1890-1970) in Londen en bij het standbeeld van koning George VI (1895-1952). Franse veteranen uit de oorlog waren met een speciale trein mee naar Londen gekomen.

De Gaulle’s radiouitzending werd nauwelijks beluisterd. Hij was destijds een onbekende figuur. Maar zijn „vlam van verzet” tegen de capitulatie en de collaboratie van zijn meerderen onder wie maarschalk Philippe Pétain, voorkwam dat Frankrijk uiteindelijk als bondgenoot van het Duitse Derde Rijk te boek ging staan. De Gaulle werd leider van „de Vrije Fransen” en manoeuvreerde zijn vaderland zo tegen de klippen op aan de zijde van de geallieerden en legde de basis voor het Franse verzet.

Frankrijk gaf zich vier dagen na De Gaulle’s oproep over. De nieuwe voorman maarschalk Pétain meende dat de Britten de oorlog niet konden winnen en dat verder vechten zinloos was. Hij had eerder al aangegeven het Nederlandse voorbeeld, waarbij de regering naar Londen uitweek en vanuit ballingschap verder streed tegen de bezetter, niet te kunnen navolgen.

Frankrijk was volgens Pétain namelijk geen oude monarchie waar het staatshoofd gezag genoot, maar een links georiënteerde republiek met snel wisselende regeringen. Pétain gaf zijn afkeer van die republiek snel gestalte in het stadje Vichy. Daar leidde hij als een vorst zijn eigen collaborerende, pro-Duitse Franse staat. Die werd lange tijd door de meeste Fransen gerespecteerd als de beste optie in moeilijke oorlogsjaren.