Teller staat zeker al op 110 christenen
RABAT – Aan verschillende christenen werd deze week de toegang tot Marokko geweigerd nadat ze voor een conferentie in het buitenland waren geweest. Het aantal buitenlanders dat vanwege proselitisme Marokko niet meer in mag, is daarmee tot zeker 110 gestegen.
Het aantal Nederlanders dat Marokko is uitgezet, staat voor zover bekend op acht. De bekendsten onder hen zijn Herman en Jettie Boonstra, een echtpaar dat in het Marokkaanse Atlasgebergte een weeshuis voor kinderen bestuurde. Zij moesten in maart het land halsoverkop verlaten na een onderzoek waaruit zou blijken dat het paar, met andere buitenlanders, de kinderen probeerde te „bekeren.”
De Nederlandse ambassade in Rabat is druk in de weer met de gevallen. Er is contact met de Marokkaanse overheid én met verschillende landgenoten die uitgezet zijn of worden. Volgens woordvoerder Özlem Canel beschikt de ambassade niet over lijsten met namen van uit te zetten personen. Volgens andere berichten zou dergelijke informatie op de ambassades circuleren, soms zelfs nog voor de mensen in kwestie zelf weten dat ze het land uit moeten.
Een deze week uitgezette Europese christen wil alsnog proberen het land weer binnen te komen. Hij overweegt een rechtszaak aan te spannen. „Maar de mensen die dat doen, worden vreselijk gepest. Zij worden steeds opgeroepen bij het politiebureau, waar ze uren moeten wachten. Ze testen je tot je opgeeft.”
Een eerder uitgewezen Nederlander ziet zijn levenswerk verdampen. „Je relaties, je bedrijf: alles moet je achterlaten. Nu zijn er niet veel Nederlanders meer over om eruit te mikken. Het is voorbij, het is over.”
Volgens een publicatie in het kritische Marokkaanse tijdschrift TelQuel gaat de geheime dienst uit van 36 christelijke „bases” die geleid worden door ruim 200 zendelingen, vooral van Amerikaanse afkomst. Daarvan zou het merendeel inmiddels zijn uitgezet.
Desondanks verwacht de uitgewezen Europese christen dat het de plaats van het Evangelie in Marokko alleen maar groter zal worden. „Uit de zendingsgeschiedenis blijkt dat dit soort dingen juist tot grote zegen voor de kerk geweest. Ik maak me geen zorgen. Wij bouwen geen kerken, dat doet God.”
Meer problemen verwacht hij voor Marokkaanse christenen. „Die moet je weren, zo luidt het adagium in de hele Marokkaanse maatschappij. Het probleem is dat zij, anders dan wij, nergens anders heen kunnen.”
