Paarse hypocrisie over enkelefeitconstructie
De paarse drang om de enkelefeitconstructie te schrappen richt zich op een theoretisch probleem en tast het fundament van de democratische rechtsstaat aan, vindt Jacques Rozendaal.
Met dank aan D66 staat deze week de zogenaamde enkelefeitconstructie weer hoog op de campagneagenda. Met een wetsvoorstel wil D66 scholen verbieden om docenten af te wijzen die een levensstijl hanteren die niet past bij de grondslag van de school. Kamerlid Boris van der Ham vindt het voldoende als docenten deze grondslag respecteren.
D66 kiest er in dit geval voor om theoretische problemen op te lossen. Onbegrijpelijk dat de partij van hoogopgeleide kosmopolieten zich bij deze belangrijke verkiezingen bezighoudt met symboolpolitiek. Dat is zonde van de tijd en de energie, omdat het in de praktijk niet voorkomt dat bijvoorbeeld een docent met een openlijk homoseksuele levensstijl wil werken op een school die daar afwijzend tegenover staat.
Op deze manier wordt ”respecteren” een leeg en onduidelijk begrip. De ruimte voor minderheden lijkt snel af te nemen in Nederland. We kennen vrijheid van onderwijs, maar dan wel volgens de beperkingen van een D66-programma. Als deze wet door de Kamer wordt aangenomen zijn scholen definitief niet meer vrij in het benoemen van het eigen personeel. Terwijl dit juist de kern van de vrijheid van onderwijs is.
Docenten zijn bewakers en overdragers van de identiteit van een school. De school en de ouders gaan over die identiteit, niet de overheid. In dat opzicht bestaat het ”enkele feit” ook niet. Het gaat in deze kwestie om een samenhangende visie van school en ouders. Laat Van der Ham zich druk maken over de kwaliteit van het onderwijs. Daar valt nog het nodige te verbeteren.
De VVD staat hoog in de peilingen op dit moment. Als de peilingen kloppen, wordt de partij de grootste en kan Mark Rutte zich gaan opmaken voor het Torentje. Maar dan is het wel belangrijk om te weten waar de VVD heen wil op het punt van bijzonder onderwijs. Op dit punt is de VVD verdeeld.
Er is sprake van een klassiek liberale stroming. Fred Teeven is een van de vertegenwoordigers van deze stroming. Hij sprak zaterdag in Krimpen aan den IJssel nog lovende woorden over de SGP als mogelijke coalitiepartner. En toen het ging over de acceptatieplicht en de enkelefeitconstructie binnen het onderwijs sprak hij opmerkelijke woorden. Hij noemde dit „onnodige liberale of ideologische scherpslijperij” binnen de VVD.
Contrast
Groter kon het contrast niet zijn toen, ongeveer op hetzelfde moment, Europarlementariër en nummer 4 op de kieslijst van de VVD Jeanine Hennis-Plasschaert bij het COC-debat in Amsterdam het tegengestelde geluid vertolkte. Alhoewel de enkelefeitconstructie door de VVD in het verkiezingsprogramma al wordt afgeschreven, wilde mevrouw Hennis op een ander punt graag de grenzen verleggen. Thomas von der Dunk analyseerde dit maandag haarscherp in de Volkskrant. Vervolgde homovluchtelingen uit Irak en Iran zijn voor de Europarlementariër toch wel welkom in Nederland, zo stelde ze zaterdag. Een standpunt dat de SGP al lang huldigde, maar waar de klassiek liberalen binnen de VVD vooralsnog niets voor voelden.
Belangrijker is natuurlijk wat Mark Rutte wil. Kiest hij voor de klassiek liberale lijn of voor het nakeffen van D66? Bij het tv-programma Moraalridders op 13 april sprak hij met meel in de mond over gelijke behandeling en het voeren van een eigen personeelsbeleid door christelijke organisaties. „Organisaties mogen een personeelsbeleid voeren binnen de wettelijke kaders.” Het lijkt erop dat Rutte in zijn hart een klassiek liberaal is, maar dat hij graag de libertijnse boel bij elkaar wil houden, door af en toe mee te buigen met de paarse stroming in zijn partij. Maar van een premier mogen we verwachten dat hij op dit punt een heldere koers vaart. Deze ontbreekt op dit ogenblik nog.
Samenbindende factor
Ten slotte is er de PvdA. Job Cohen wil de enkelefeitconstructie schrappen, zo gaf hij bij het COC-debat aan. Door gelijke behandeling boven de vrijheid van godsdienst te stellen, beknibbelt hij op de fundamenten van de rechtsstaat. Een van de pijlers van de rechtsstaat is dat we geen grondrechten boven elkaar stellen. Als deze rechten ernstig botsen, stappen we naar de rechter, maar politici hoeven geen rangorde aan te geven.
Cohen zegt dat hij religie ziet als een samenbindende factor in de samenleving, maar dat blijkt niet als hij over het bijzonder onderwijs spreekt. Als iedereen meetelt bij de PvdA, geldt dat toch ook voor orthodoxe christenen, die op alle terreinen in de samenleving hun steentje bijdragen?
De SGP zal zich de komende periode inzetten om te laten zien dat orthodox-christelijke scholen goede onderwijsprestaties leveren en verantwoordelijke burgers afleveren en daarom geen enkele overheidsdwang verdienen. Op de SGP kun je rekenen als hoeder van de vrijheid.
De auteur is voorzitter van de SGP-jongeren.