De theologiedocente aan de Christelijke Hogeschool Ede was een van de sprekers op een conferentie van Point, het landelijk samenwerkingsverband van theologendisputen uit diverse universiteitssteden. De conferentie ging over het ”New Perspective on Paul”, een stroming binnen het wetenschappelijk onderzoek naar de leer van Paulus die al geruime tijd voor veel discussie zorgt.De kern van het Nieuwe Perspectief is dat Paulus bij „werken der wet” niet denkt aan eigen pogingen om zalig te worden, maar aan de wetten die bedoeld zijn om de grens tussen jodendom en heidendom aan te geven, zoals besnijdenis en reinheidswetten.

Door deze sleutelterm op een andere manier te begrijpen, verandert de interpretatie van veel van Paulus’ leerstukken. Zo is de rechtvaardiging volgens het Nieuwe Perspectief geen vrijspraak van zonden om Christus’ wil, maar de verklaring van God dat iemand een christen is, aldus Kloosterman.

Zelf kan ze zich niet in het Nieuwe Perspectief vinden. „Paulus zegt in Romeinen 3 dat God weet dat er niemand is die goed doet. Als de rechtvaardiging niet betekent dat God iemand van zonden vrijspreekt, dan kan Hij ook niet van iemand verklaren dat hij een christen is.” Verder is onder andere de definitie van wat Gods gerechtigheid is, te smal. „In het Nieuwe Perspectief wordt dat beperkt tot wat God doet, namelijk dat Hij trouw is aan Zijn verbond. Maar het gaat ook over Wie God is.”

Eerder op de studiedag verdedigde prof. dr. G. H. van Kooten, hoogleraar Nieuwe Testament aan de Rijksuniversiteit Groningen, de nieuwe onderzoeksstroming. „In de Reformatie werd de strijd met Rome teruggeprojecteerd op het Nieuwe Testament. Maar in werkelijkheid was het jodendom van die dagen niet zoals Rome. Het judaïsme leerde niet dat een mens door goede werken zalig werd, maar dat het houden van de wet een plicht van het verbond was. De wet zei niet hoe je daarin kwam, maar hoe je daarin bleef.”

De bekende voorvechter van het Nieuwe Perspectief James Dunn concludeerde dat het laatste oordeel naar de werken is. Dat neemt prof. Van Kooten graag voor zijn rekening: „Wij worden uiteindelijk ook afgerekend op hoe wij de wet van Christus hebben nageleefd. Dat is goed te verbinden met Calvijns leer van de heiliging. Luthers leer dat iemand altijd zondaar blijft is daarentegen een prima uitvlucht gebleken om maar niets te hoeven doen. Calvijn heeft Paulus gewoon beter begrepen dan Luther.”