Johannes 14:18

„Ik zal u geen wezen laten, Ik kom weer tot u.”
 Wat is een wees? Een wees is een kind dat geen vader en moeder meer heeft. Dat kan gebeuren doordat vader en moeder jong gestorven zijn en dan blijft het kind achter.

In Israël was een wees vroeger aan zijn lot overgelaten. Daarom had de Heere wetten gegeven ter bescherming van een wees. Dit wees-zijn past de Heere Jezus toe op Zijn discipelen. Waarom? Als Hij naar de hemel is gevaren, zullen zij heel veel missen aan de Heere Jezus. Zij zullen Zijn omgang niet meer ervaren, Zijn stem niet meer horen, Hem niet meer om raad kunnen vragen. Kortom, ze zullen zich zonder de Heere Jezus diep ongelukkig voelen. Zie maar als de discipelen zonder de Heere Jezus waren. Denk aan die vader, die met zijn zieke jongen naar de discipelen kwam. Hij vroeg: „Kunnen jullie mijn zoon beter maken en kunnen jullie die boze geest uitwerpen?” Maar ze konden dat niet. Wat is een kind van God zonder de nabijheid van de Heere Jezus?

Nu zegt de Heere Jezus: „Ik kom weer tot u.” Hoe komt Hij tot hen? Dat staat in dit tekstgedeelte: door Zijn Geest. Zijn Geest gaat wonen in hun harten. Zijn Geest zal hen overtuigen van Christus’ ontferming en nabijheid. Hoe dat gaat? Neem deze belofte van de tekst: „Ik zal u geen wezen laten, Ik kom weer tot u.” Wat kan zo’n belofte, als Gods Geest haar opent, een kracht geven: zo’n sterke gemeenschap met de Heere Jezus beleven, dat je zo’n zaligheid doorleeft, dat je dat altijd wilt vasthouden. Maar dat diezelfde belofte weer dichtgaat. En u zou die rijke nabijheid van de Heere Jezus weer uit die belofte willen halen en het gaat niet. Dan kunnen we één ding doen: onze handen vouwen op deze belofte, want de Heere staat voor Zijn Woord en belofte in. Opnieuw is het de Heilige Geest Die deze belofte opent en ontvangen we er de nabijheid van de Heere Jezus uit.

Waarom? Er staat twee keer ”Ik” in de tekst. Dat is de grond waarop de Heere Jezus Zich ontfermt over de discipelen en Zijn beloften krachtig maakt. Die grond ligt niet in hun wees-zijn en hoe zij met Gods belofte omgaan. Het is niet omdat de discipelen arme wezen zijn, dat de Heere Jezus Zich daarom over hen ontfermt. Maar andersom: de Heere Jezus maakt de discipelen tot wezen, opdat ze Zijn ontferming des te meer ondervinden.

Het wees-zijn ontdekken is nodig om de liefdevolle ontferming van de Heere Jezus te ervaren. Ook voor ons. Daarom wijst de Heilige Geest op de Heere Jezus, en dat er voor Hem geen ontferming was aan het kruis van Golgotha. De Heere Jezus is Wees geweest toen Hij de toorn van God vanwege onze zonden gedragen heeft en Zijn Vader Zich van Hem afkeerde.

Zien we door het geloof: dat had ik verdiend, namelijk geen Vader meer te hebben, want ik heb met de hemelse Vader gebroken? Ja, in die zin zijn we allemaal wezen en hebben we geen recht meer op een thuis bij God. Erkennen we dat? Dan mag de Heere de deur van Zijn Vaderhuis voor ons dicht houden. Om te ontdekken: de Heere Jezus nam het op Zich voor mij. Hij van de Vader verlaten, opdat er voor mij weer een thuiskomen bij God zou zijn. Hij voor mij, dat is Jezus’ ontferming en vrije gunst, die Hem bewoog.

Deelt u, deel jij al in die ontferming van de Heere Jezus, die Hij bewijst aan mensen die het niet verdiend hebben?