Vanuit Genemuiden was Martin naar Amsterdam gekomen om de Nationale Dodenherdenking mee te maken. Samen met zijn vrouw Janneke (29), dochter Geritha (8), zoontje Jacko (5) en schoonzus Gerdien (24). Ze stonden op zo’n vijftien meter afstand van de 39-jarige man die met zijn schreeuw grote paniek op de Dam teweeg bracht. Geritha en Jacko stonden voor de hekken.Gedurende de twee minuten stilte merkte Martin dat er iets mis was. „Ik hoorde ineens een schreeuw. Eerst dacht ik: Wat een vervelende streek van een groep jongeren. Toen hoorde ik gerinkel. Ik dacht: Ze gooien glas op straat om de boel op stelten te zetten.”

Vrijwel direct daarna zag de Genemuidenaar paniek in de mensenmassa uitbreken. „Alles kwam in beweging. Je denkt aan dominestenen die omvallen. Heel apart.”

In die „angstige momenten” was het Martins eerste zorg om zijn kinderen in veiligheid te brengen. „Naast mij stond een Engelsman. Die greep gelukkig mijn zoontje en tilde hem omhoog. Geritha was onder een vrouw terechtgekomen. Ze raakte met haar voet klem in het hek. Mijn vrouw en ik zijn tussen de menigte en Geritha gaan staan.

Mijn vrouw bleef rechtop staan, om zo te voorkomen dat ons dochtertje onder de voet zou worden gelopen. Later zei mijn vrouw dat ik als een leeuw heb gevochten. Ik stond als het ware te graven in de menigte. Op zoek naar dat blonde kopje van mijn dochtertje. Ik kon de vrouw van Geritha aftrekken en ons dochtertje zo in veiligheid brengen. ”

Pal naast de plek waar Geritha bekneld lag, was ook een ander jongetje in problemen. „Mijn schoonzusje heeft gezien dat er iemand over dat jongetje is heengelopen. Ik had alleen oog voor mijn eigen dochtertje. Mijn schoonzusje wilde nog terug naar dat jongetje. Inmiddels was zijn moeder gearriveerd. Die stond naast dat kind.”

Zelf heeft Martin Heutink niet het idee gehad dat er op de Dam een aanslag werd gepleegd. Zijn vrouw en dochter bekroop wel die gedachte tijdens de momenten van paniek. „Mijn vrouw zei: „Als ze gezegd hadden dat het gebouw van Madame Tussauds was ingestort, had ik het geloofd. Geritha dacht duidelijk aan de aanslag in Apeldoorn vorig jaar op Koninginnedag. Zij vroeg: „Wanneer komt de auto?”

De onverwachte chaos op de Dam heeft erin gehakt bij de Genemuider familie. „Het vrouwvolk was in tranen. Ik zei dinsdagavond tegen mijn dochter: „Wat tril jij.” Ze wees naar een agent en zei: „Hij ook.” Die agent stond ook te beven als een rietje.”

Nadat na enkele minuten de rust enigszins weerkeerde op de Dam wist Martin het Wilhelmus nog mee te zingen. Hij vindt het „heel moedig” dat de koningin weer snel was teruggekeerd.

De dag na de gebeurtenissen op de Dam denkt Martin Heutink voortdurend aan de paniek in de mensenmassa. „Vooral ook als je de filmpjes over de chaos op de Dam bekijkt. Nu ik het verhaal weer vertel, zit ik zelf te trillen. Het was een vreemde ervaring. Nu weet ik wat paniek kan uitwerken.”