Dat staat in een gezamenlijk rapport van de Britse Evangelische Alliantie (EA) en het Institute for Contemporary Christianity (LICC) te Londen. Het rapport dat geschreven is door LICC-directeur Mark Greene wil een handleiding zijn voor de vraag hoe de kerk de hedendaagse Brit kan bereiken. Het analyseert kort de algemene situatie in het Verenigd Koninkrijk, de toestand van de kerk en de belangrijkste struikelblokken om missionair bezig te zijn. Greene schreef zijn rapport onder de titel ”Imagine” (”Stel je voor”).

„Dit rapport wil een eenvoudig maar radicaal bijbels perspectief geven voor effectieve evangelisatie, gebaseerd op de visie en steun van honderdduizenden christenen die enorme mogelijkheden hebben om hun geloof te tonen en Christus te delen met mensen die zij dagelijks ontmoeten”, aldus het rapport.

De titel van het rapport is ontleend aan de song van Beatle-popzanger John Lennon. Lennon wist in de jaren zeventig miljoenen Britten aan te spreken met dit lied, dat evenwel een optimistisch en humanistisch verlangen uitdrukt naar een betere wereld zonder God. Volgens Greene nodigde Lennon uit om God uit het dagelijkse leven te verwijderen. „Hij ontkende een leven na de dood. Mensen kunnen het leven zelf wel aan.” Hier wreekt zich volgens Greene een blinde vlek voor de werkelijke natuur van de mens. „Als God er niet is, moet de oplossing in de mensheid gezocht worden”, aldus Greene.

Dat laatste tekent volgens hem de geestelijke situatie in Engeland: het land is stuurloos, vol wanhoop, eenzaamheid, en kampt met tal van sociale problemen, zoals jeugdcriminaliteit, drugs- en alcoholgebruik, ziekteverzuim, en een wijd verspreide depressie waaraan een kwart van de Britse bevolking zou lijden.

In het rapport wordt vooral de scheiding tussen de zondag en door de week gehekeld. „Christenen zijn actief in de kerk, maar weten niet hoe ze het geloof moeten uitdragen naar hun directe omgeving.”

Kerken zouden veel meer interactieve gemeenschappen moeten worden, waartoe kerkleden toegerust moeten worden, zo vindt Greene.

De directeur bepleit een hernieuwde aandacht voor getuigen. Getuigen is niet hetzelfde als preken of debatteren, maar de ander concreet laten zien wat hij heeft gezien en meegemaakt. „Getuigen is niet het winnen van een discussie, maar een gesprek voeren. We zitten niet te wachten op een nieuwe generatie podiumevangelisten, maar op mensen die het bij een kop koffie over Jezus kunnen hebben.”