Mijn Egyptische huishoudster, Laila, heeft vijf dochters en een zoon. Als je Laila en haar dochters op straat tegenkomt, hebben ze allemaal hun hoofddoek om. Zodra ze bij mij in huis zijn, gaan die doeken af. „Laila”, zei ik eens tegen haar, „dat kun je toch niet doen! Jouw islam leert je toch dat je die doek op moet hebben als er een man bij is?” Het antwoord was veelzeggend. „Jullie buitenlandse mannen zijn anders…”De hoofddoek is geen symbool van persoonlijk vroomheid, maar dient om de Egyptische mannen van het lijf te houden. Volgens het islamitische wereldbeeld zijn vrouwen een lustobject van top tot teen, dus moet dat allemaal bedekt worden om geen mannen te verleiden. De islam leert dat de seksuele lust van mannen een integraal onderdeel is van hun persoonlijkheid, en die lust is niet te temmen. Voldoen aan je grote behoefte is niet in de eerste plaats een morele, maar een fysieke kwestie. Zo ben je nu eenmaal.

De man kan er weinig aan doen, dus moet de vrouw het probleem maar oplossen door altijd voor haar man beschikbaar te zijn (als ze een keer ”nee” zegt mag je van haar scheiden) en door zich voor alle andere mannen dan haar eigen man onzichtbaar te maken. De verantwoordelijkheid van de vrouw gaat zover, dat als een vrouw wordt verkracht, ze volgens de islamitische wetgeving ter dood moeten worden gebracht.

Het christelijke wereldbeeld is beslist anders. De man wordt daarin niet gedefinieerd door zijn seksuele verlangens alleen. Die zijn er, maar een man heeft veel meer motiverende drijfveren. Ook christenen weten dat mannen seksuele behoeften hebben, maar het toegeven aan immorele behoeften buiten het huwelijk wordt niet in verband gebracht met een soort fysieke zwakheid, maar met zonde. Zonde, niet van de vrouw maar van de man!

Het christelijke antwoord is dat van mannen een flinke dosis volwassenheid wordt verwacht, waarbij zelfbeheersing een centrale rol speelt. Je doet niet alles wat in je opkomt. Een vent weet zich te beheersen en leidt een respectabel leven.

„Jullie zijn anders”, zei Laila. Ik vrees echter dat ze zou schrikken als ze een week in Nederland zou zijn, door de winkelstraten zou lopen, naar de muziek luisteren, en televisie zou kijken. De Nederlandse samenleving ‘islamiseert’, niet door de moslims die er zijn, maar omdat mannen in Nederland steeds puberaler aan hun lusten lijken toe te geven.

Wie wel eens ’s nachts langs de nationale zenders zapt, weet niet wat hij ziet. Geen normale film lijkt meer te kunnen zonder lange, totaal niet-functionele seksscenes. Mannen hebben een grote seksuele behoefte, en daar kunnen ze eigenlijk niets aan doen, lijkt ook in Nederland het adagium te zijn geworden. Dus geven we er maar vrolijk aan toe

Een verschil met de moslimsamenleving is dat in Nederland vrouwen daar nog openlijk aan meedoen ook. Wie zich ergert aan de hoofddoeken op straat, kan zich beter wat meer bekommeren om deze veel ernstiger uitwassen van vuiligheid.

De auteur woont sinds 1988 in Egypte.