Groenink ontving de 26 miljoen euro eind 2007, na de overname van ABN Amro door het bankentrio Fortis, Royal Bank of Scotland en Banco Santander voor ongeveer 72 miljard euro. „Gerelateerd aan die 72 miljard was het een schijntje", zei Groenink over zijn vertrekbonus.De oud–topman heeft nog steeds een rekening bij ABN Amro. „Ik ben niet bij ABN weggegaan". Hij zei dat hij met verbazing heeft gekeken toen er „in één keer zo’n bedrag" op stond. „Ik kan het iedereen aanbevelen".

Studenten en andere geïnteresseerden stelden de topman vragen in de centrale hal van de economische faculteit van de Amsterdamse universiteit. Op tafel lag het boek De Prooi van Jeroen Smit over ABN Amro. Groenink zei dat hij zich niet kan vinden in de manier waarop Smit de integratie van ABN en Amro begin jaren negentig beschrijft. „Zijn analyse deel ik helemaal niet. De fusie is het toonbeeld geweest van hoe je het moet doen”.

Groenink noemde het, met de kennis van nu, een „tactische blunder” om de Italiaanse bank Antonveneta te kopen. „Achteraf hadden we de winst per aandeel moeten verscherpen. Dan waren we in lijn gebleven met de markt”.

Hij stelde dat hij zich ook niet kon vinden in een eerdere uitspraak van Bos, toen minister van Financiën, dat Groenink de bank in de vernieling heeft gedraaid. „Volstrekte onzin”, aldus Groenink woensdag.

Het kritische moment van ABN Amro lag voor Groenink in de periode mei/juni van 2007. „Toen duidelijk werd dat het consortium het bod zou doorzetten. Toen was het afgelopen”.

Groenink voelde opluchting toen ABN Amro eind 2008 werd genationaliseerd. „Ik dacht: gelukkig dat er nu ingegrepen wordt en dat er nog iets overblijft van ABN”.