Rode draad van het congres aan de Zuid-Afrikaanse universiteit van Potchefstroom was de rol die de kerken zouden moeten spelen in de grote aids-epidemie die als een gesel over Afrika gaat. Kerken kunnen niet meer om aids heen, hield mevrouw L. Murray van het christelijk aids-bureau de deelnemers voor.

Murray riep alle kerken op om een atmosfeer te creëren „waarin mensen de vrijmoedigheid hebben voor hun ziekte of besmetting uit te komen. In dat klimaat worden noden behartigd in een veilige haven van liefde en hoop.”

Gedetailleerd vertelde Murray over het lijden van aids-patiënten. Zoals vanuit middeleeuwse kloosters pestpatiënten geholpen werden, zo zouden de kerken nu moeten functioneren, zei ze.

Prof. dr. J. M. Vorster belichtte de ethische kant van de problematiek, en ds. Christo Greyling uit Windhoek, zelf ooit geïnfecteerd door een bloedtransfusie, sprak vanuit zijn ervaringen als patiënt.

Er waren ongeveer 250 deelnemers, afkomstig uit verschillende landen en bevolkingsgroepen van Zuidelijk Afrika: Afrikaans-, Tswana-, Engels-, Venda-, Sotho-, en Zulu-sprekenden. Er waren ook deelnemers uit Nigeria en Europa.

Namens de sponsor van het congres, stichting Oikonomos uit Putten, sprak de Nederlandse arts M. Bac. De theologische opleiding van Mukhanyo was met een groot deel van haar staf en studenten naar Potchefstroom getogen. De leiding was in handen van de Theologische School van de Gereformeerde Kerken in Zuid-Afrika.

Vanuit Potchefstroom is ook een beroep gedaan op de Zuid-Afrikaanse regering om in aids-campagnes op elk niveau samen te werken met de kerken.