Werkgevers worden financieel verantwoordelijk voor de eerste periode van de WW. Die is afhankelijk van het aantal dienstjaren en het arbeidscontract. De WW-duur wordt beperkt tot zes maanden, daarna volgt een spaar-WW van maximaal een half jaar, waarvoor werknemers verplicht moeten sparen. De opzegtermijn gaat standaard naar twee maanden.Daarnaast wordt in deze meest ingrijpende optie de IOAW (aanvullende regeling voor oudere werklozen) afgeschaft en is er een korting op het re-integratiebudget en het UWV.

De ontslagkosten voor werkgevers kunnen daardoor dalen van 3,4 miljard naar 1,4 miljard euro per jaar. Dat schept ruimte voor een grotere financiële verantwoordelijkheid van werkgevers voor de WW. Verkorting van de WW-duur leidt ertoe dat werklozen sneller een baan zullen accepteren. De werkloosheid daalt in deze variant met 100.000. De besparing levert in 2015 2,2 miljard op en structureel 3,1 miljard. Een deel daarvan kan worden teruggesluisd naar de burger via lagere premies.

In een andere, mildere, variant bespaart de overheid 900 miljoen euro op de WW als de duur van de uitkering verkort wordt tot een jaar. De structurele besparing is dan 1,2 miljard euro.