Verstoten door gezinsleden
„Ik voelde altijd een leegte. Die kon niet door het vervullen van islamitische plichten worden opgevuld. Toen ik Jezus als Gods Zoon had aanvaard, was er blijdschap. Maar mijn levensweg als bekeerde moslima is vanwege de verstoting door gezinsleden en familie niet zonder tranen.”
Dat zei de ex-moslima Waria zaterdag tijdens de ”Naïmavrouwenconferentie 2010” tegen zo’n 120 aanwezige vrouwen. De conferentie, georganiseerd door stichting Evangelie & Moslims, had als thema: ”Met tranen op weg, thuiskomen met gejuich!” Hoofdspreekster was Waria, een in Frankrijk wonende christenvrouw met een Marokkaanse vader en een Algerijnse moeder. Haar ouders hadden wel een moslimachtergrond, maar waren niet praktiserend.Waria is als kind onderzoekend en weetgierig. Op school leert ze dat de mens van de aap afstamt. Dat gelooft ze niet. Altijd voelt ze een leegte in haar hart. Later zal ze het Bijbelwoord begrijpen dat God in ieder mens een eeuwigheidsverlangen heeft gelegd.
Op zoek naar ”god” begint zij contact te zoeken met occult belaste vrouwen. Maar ze merkt dat dit contact haar hart des te kouder maakt. Ze wordt moslim en onderhoudt strikt een aantal islamitische verplichtingen.
Als Waria intensief probeert te bidden, ontdekt ze dat Allah steeds minder betekenis voor haar heeft. Op lange wandelingen langs het strand, bij het bruisen van de zee, bidt ze: „O God, die de wereld zo mooi hebt geschapen, waar bent U toch? Wat bent U stil. Waarom zegt U niets? Ik ben zo moe van het zoeken. Dit is mijn laatste gebed.”
Meteen voelt Waria de aanwezigheid van God. Zij ‘hoort’ Iemand zeggen naar beneden te kijken. Daar ligt een rood boekje, een Johannesevangelie, in het zand.
Waria beseft onmiddellijk dat zij als antwoord op haar gebed een kostbare schat heeft gevonden. Thuisgekomen slaat zij het boekje open en leest de zin: „Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.” Ze breekt in tranen uit.
Het Johannesevangelie wordt door haar verslonden. Als ze over Nicodemus leest, beseft ze dat wedergeboorte nodig is. Ze belijdt Jezus als het ware brood en neemt Hem aan als haar Zaligmaker. „Vanwege de verstoting door eigen familie is mijn levensweg niet zonder tranen. Maar het is een grote troost te weten dat deze tranen in Gods ogen kostbaar zijn”, zo besluit Waria haar getuigenis.
Na Waria spreekt Norita uit Turkije. Zij werkt met gehandicapte kinderen in en om Ankara. Norita heeft aanvankelijk vooroordelen tegen het Turkse volk, en moeite met evangelisatie onder hen. Maar als ze leert dat ”vergeving” het kernwoord van het Evangelie is, verdwijnt haar verzet. Nu toont ze christelijke liefde voor de gehandicapte Turkse kinderen die vanwege hun handicap vaak verstoten zijn.
Diverse workshops maken deel uit van de Naïmadag, bedoeld als toerusting voor het werken onder moslimvrouwen.
