Kinderen moeten gehoorzaam zijn aan de bevelen, onderwijzingen, bestraffingen en kastijdingen van hun ouders. De reden is dat die regels van God zijn, dat de Vader hun die leert. Kinderen moeten bedenken dat zij al wat zij voor hun ouders doen, dat voor God doen. Als zij hun ouders behagen, doen zij dat God. Als zij hen ongehoorzaam zijn, zijn zij God ongehoorzaam. Als hun ouders met recht op hen vertoornd zijn, is God op hen vertoornd. Zij kunnen dan Gods gunst niet bekomen, al zouden alle heiligen in de hemel voor hen smeken. Zij verkrijgen alleen Gods gunst als zij zich aan hun ouders onderworpen hebben, alleen met deze bepaling dat zij hen gehoorzaam zijn in de Heere.Dit is een plicht waardoor kinderen trachten voor zover dat in hun vermogen is, de vriendelijkheid, zorg en moeite van hun ouders te vergelden, bij wijze van dankbaarheid. Bij ziekte moeten zij hen bezoeken en in droefheid hen troosten. In armoede en nood moeten zij hen ondersteunen, gelijk de kinderen van Jakob, die hun vader bezochten en troostten en koren voor hem kochten. In tijden van gevaar moeten zij hen beschermen, zoals David deed. Laat toch mijn vader en mijn moeder, zei hij tot de koning van de Moabieten, bij u zijn totdat ik weer kom.

Isaac Ambrosius,

(”De oefening van heiligmaking en plichten”, 1660)