Een opmerking van ds. C. Stelwagen, hervormd emeritus predikant, op een recente SGP-avond in Zwaagwesteinde gaf Lodewijk moed voor de toekomst van zijn partij. „De dominee zei: „De Heere regeert, de hoogste Majesteit.” Die opmerking hield me sterk bezig en gaf me hoop”, zegt Lodewijk in zijn woonkamer in Damwoude.Daags na de gemeente­raads­verkiezingen toont het vertrekkend SGP-raadslid zich „dankbaar” voor het behoud van de ene zetel in de raad van de gemeente Dantumadiel, die onder meer bestaat uit Wouterswoude-Driesum, Broeksterwoude, Zwaagwesteinde en Damwoude.

De partij haalde 446 stemmen, tegen 479 in 2006. Gezien de lagere opkomst ging de partij er procentueel gezien op vooruit. Lodewijk: „Ik heb het volste vertrouwen in mijn opvolger Bakker. Er was best spanning. Eén zo’n zetel is kwetsbaar. Het verwondert mij dat veel jeugd onze gelederen komt versterken. Dat was in het verleden wel eens anders. Op de avond in Zwaagwesteinde, waar zo’n 150 mensen kwamen, moesten stoelen worden bijgesleept. Op de politieke markt spreken de SGP-jongeren anderen vrijmoedig aan. Als reformatorische christenen moeten we bevorderen dat Gods Woord zijn beslag krijgt in de samenleving.”

Wat is voor u de kern van christelijke politiek?

„Voer een goed sociaal-christelijk beleid, gebaseerd op Bijbelse waarden en normen. Dat betekent zorg voor de zwakkeren in de samenleving. Ook heb ik me ervoor ingezet dat bijvoorbeeld christelijke ouderen zorg kunnen van eigen signatuur krijgen. Verder vind ik zorg voor de inrichting van het landschap van belang. Geef boeren de kans om goed met de natuur om te gaan.”

Ervoer u in de gemeentepolitiek groeiende weerstand tegen christelijke standpunten?

„Niet zozeer weerstand, eerder onbegrip. Denk aan de zondagsrust. Iemand wilde voorheen grond aankopen om daar een attractiepark neer te zetten dat ook op zondag open zou moeten. Die man zag een gat in de markt. Ik heb tegengestemd. Veel mensen redeneren anders, die zeggen: Op zondagochtend kunnen burgers naar de kerk, ’s middags moeten ze mogelijkheden voor een leuk uitje hebben. Daar verzet ik me tegen. De zondag is Gods dag. Hij moet dan aan Zijn eer komen. Als we als samenleving de Tien Geboden hoog in het vaandel hebben staan, geeft dat orde, regel en rust.”

Wat boeit u het meest in de politiek?

„Het contact met de burgers. Als raadslid ben je er voor de hele gemeenschap. Mensen zijn kritischer geworden, maar dat is niet zo erg. Ik probeer ze verder te helpen. Denk bijvoorbeeld aan een man die een bedrijfje wil beginnen. De gemeente gaat niet akkoord met het ontwerp van het pand. Dan probeer ik de partijen bij elkaar te krijgen, zodat er een alternatief komt.”

Wat vormde voor u een dieptepunt?

„Als mensen in de politiek beschadigd raken door pijnlijke situaties. Denk bijvoorbeeld aan een wethouder die door eigen schuld moet aftreden. Je komt elkaar op straat weer tegen. We moeten met elkaar verder.”

Hebt u zich als enig SGP-raadslid in Friesland wel eens eenzaam gevoeld?

„Ja, al had ik natuurlijk wel contact met mensen uit de schaduwfractie. Als ik naar bijeenkomsten met SGP-collegabestuurders uit het land ging, moest ik een verre reis maken. Naar Gouda bijvoorbeeld.

Gelukkig kreeg ik altijd steun van mijn vrouw en zes kinderen. Van belang is de vraag: Ben ik bezig om te bevorderen dat God verheerlijkt wordt? Dat moet iedereen zich afvragen. Ik ook. Dan schiet ik tekort. Dan is het bloed van Christus ter verzoening nodig. Ik vind het ambtsgebed, dat hier nog steeds in ere wordt gehouden, zo mooi. Dat vraagt, vrij vertaald, of al onze beraadslagingen mogen strekken tot eer van God en tot heil van de burger.”

Dit is het tweede deel in een serie interviews met scheidende gemeenteraadsleden.