Door de kracht van Christus’ dood houdt de dood op nog langer een schrik of een plaag te zijn. Hij is een zegen geworden en een overgang tussen dit leven en het eeuwige leven. De dag van onze dood is alleen verschrikkelijk wanneer hij samengaat met de waarneming van Gods toorn en wij ons niet met het schild des geloofs verdedigen. Wanneer wij sterven, behoren wij ons in de Heere te verheugen. Het bederf van onze natuur is dan geheel afgeschaft. Door de dood wordt onze huidige ellende verwijderd en krijgen we deel aan de toekomstige zalig­heden.Wat een zaligheid is het om de heerlijkheid van Gods majesteit te zien van aangezicht tot aangezicht. Wat een zaligheid om met God en met de heilige engelen voor eeuwig te leven en ons te verblijden. Wanneer wij tijdens ons leven met Christus verbonden zijn door de band des Geestes, zullen wij eeuwig met Hem blijven. Als wij in ons geweten stellig verzekerd zijn van ons aandeel in Christus, laat dan de dood maar komen wanneer hij wil. Wij zullen toch in het verbond blijven en met Christus herenigd en opgenomen worden in het eeuwige leven.

Of wij nu waken of slapen, of wat wij ook doen, laten wij steeds het einde van ons leven bij ons dragen. Dat wij als het ware voortdurend het geklank der bazuin horen: Sta op en kom ten oordeel!

Samuel Smith,predikant te Prittlewell

(”Het laatste oordeel”, 1621)