Herfkens zei dat woensdag in een debat met de Tweede Kamer over milieu en armoedebestrijding. Volgens de bewindsvrouw denken ontwikkelingslanden bij milieubeleid al snel aan mondiale problemen zoals de uitstoot van broeikasgassen. Daar kunnen zij moeilijk iets aan veranderen. De westerse landen zouden de dingen daarom meer bij de naam moeten noemen. „Als je het riolering noemt, of je geeft aan dat biodiversiteit tot ecotoerisme leidt, of je praat over maatregelen om woestijnvorming tegen te gaan, dan verstaan ze je wel”, aldus Herfkens.

De Kamer is het eens met deze suggestie van de minister. Kamerlid Hessing (VVD) noemde deze „hartenkreet” een „mooie boodschap voor onder de kerstboom.” Volgens hem praten donoren te veel in hun eigen straatje, terwijl ze zich juist zouden moeten bekommeren over wat de ontwikkelingslanden bezighoudt.

De Kamer drong er tevergeefs bij de minister op aan andere Europese landen tot uitvoer van het milieubeleid te manen. Volgens Herfkens is de intentieverklaring daarover in het Verdrag van Rio daarvoor echter „boterzacht.” De doelstelling 0,1 procent van het bruto nationaal product (bnp) aan internationaal milieubeleid uit te geven, kwam voort uit de conferentie van de Verenigde Naties over milieu en duurzame ontwikkeling in Rio de Janeiro in 1992.