Het dispuut Johannes Calvijn nodigde drie plaatselijke voorgangers uit om hun standpunt met betrekking tot kerkelijke eenheid te verdedigen: de rooms-katholieke diaken Hans van Bemmel, ds. Willem-Jan Dekker van de hervormde Mattheüsgemeente en voorganger David Koerts van de christelijke gemeente Levend Water.De laatste beet de spits af. Evangelische christenen leggen de ,nadruk op de persoonlijke relatie met God, toegepast in het dagelijks leven”, aldus Koerts. De voorganger ziet de evangelische beweging als een stroming die door alle kerken heen werkt. ,We zijn vertegenwoordigd in allerlei kerken en voelen ons verwant met allerlei kerken.”

De rooms-katholieke diaken Van Bemmel geeft aan te zoeken naar eenheid, maar wil daarin wel voorzichtigheid betrachten. ,We moeten eerst zoeken naar punten waar we elkaar in vinden. Als ik naar Scheveningen ga trek ik niet in Den Haag mijn zwembroek al aan, dat is te vroeg. Zo moeten we in de kerk ook niets forceren, alles heeft zijn tijd nodig.”

Ondanks de verschillen die er zijn, denkt de diaken dat de eenheid aan het groeien is, zeker nu geloof niet meer een vanzelfsprekendheid is. „Laten we op de punten waarin we één zijn naar buiten komen. Kijk hoe blij we zijn met ons geloof en met elkaar, doe je mee?”

De kerk is al één, want door het geloof zijn christenen met elkaar verbonden in hun hoofd Jezus Christus, zo geeft ds. Dekker zijn visie op kerkelijke eenheid weer. Toch is het volgens hem goed om te praten over eenheid. „De kerk moet ook nog steeds meer één worden. Voortgaande secularisatie noopt ons om één stem te laten horen.”

De doop blijkt al aan het begin van de avond veel stof tot spreken te geven. Koerts staat de volwassendoop voor. „Er moet eerst bekering plaats vinden voordat je gedoopt mag worden. Als kind kun je niet aangeven of je gelooft of niet.”

Van Bemmel: „Volwassendoop is mooi wanneer mensen pas op latere leeftijd tot geloof komen. Maar als kind kies je niet je eigen school, je ouders kiezen voor een bepaalde vorming. Het sacrament van de doop is geen keuze. Ik vraag me altijd af of, als je de keuze uitstelt, het er dan nog van komt. De doop is het begin: je wordt opnieuw geboren met Christus en gaat een ander leven aan.”

Ds. Dekker: „Niet een kind kiest, niet papa en mama kiezen, maar God kiest onvoorwaardelijk voor het kind. Als ergens zichtbaar wordt dat Gods liefde onvoorwaardelijk is, dan is het wel in de doop.”

Tijdens het spreken over de rechtvaardiging door het geloof valt de klassieke scheidslijn tussen protestant en katholiek. Van Bemmel: ,Je verdient de hemel niet alleen door goede werken. Het kruis heeft een verticale lijn, zoals de mis en het gebed, en een horizontale lijn: het omzien naar andere mensen.”

Ds. Dekker herkent die twee lijnen. „Toch zou ik jou willen vragen: waardoor worden wij zalig?” Van Bemmel: „Als ik Matthéüs 25 lees komen we alleen in de hemel als we ook onze goede werken hebben gedaan. Je helpt niet die arme sloeber die daar in de goot ligt, je helpt Christus Zelf. Dat de rechtvaardiging helemaal in handen van God is, daar geloof ik niet in.”

Toch blijven de forumleden ook op dit punt zoeken naar overeenkomsten. Ds. Dekker tegen Van Bemmel: „Ik kan van jou leren: je maakt de kerk zichtbaar in de samenleving van onze stad. De vraag aan ons protestanten is: hebben jullie wel door dat het geloof zonder de werken dood is? God zal mij ook vragen naar mijn werken. Maar dat is niet wat mij in de hemel brengt. Als ik Paulus goed begrijp, worden wij door het geloof rechtvaardig. En bij dat geloof hoort dat ik vruchten draag.”