Het Openbaar Ministerie (OM) was het al niet eens met de vrijspraak en ging daarom in cassatie bij de Hoge Raad. Volgens het OM is wel degelijk duidelijk geworden dat de verdachten terreuraanslagen wilden plegen. Het gerechtshof in Den Haag kwam op basis van het gepresenteerde bewijs niet tot die conclusie.Het hof heeft volgens de Hoge Raad te strakke regels aangehouden om deelname aan een dergelijke organisatie te bewijzen. Ook is het hof te strikt geweest bij de verdenking van aanzetten tot haat. Het is niet in de wet terug te vinden dat haatzaaien alleen kan bij kwetsbare minderheden.

Het gerechtshof in Den Haag deed op 23 januari 2008 uitspraak in het hoger beroep van de Hofstadgroepverdachten. Hoofdverdachte Jason W. kreeg vijftien jaar opgelegd voor vijf keer poging tot moord op agenten van een arrestatieteam. Het terroristische aspect achter deze en andere daden achtte het hof echter niet bewezen.

Ismaïl A. kreeg bij het hof vijftien maanden cel voor het bezit van handgranaten. Hij werd vrijgesproken van poging de politiemensen te doden.

W. en A. werden begin november 2004 uit hun huis aan de Haagse Antheunisstraat gehaald, na een urenlange belegering. Die werd opgezet nadat het tweetal een arrestatieteam, dat hen wilde oppakken, bestookte met handgranaten. Het duurde de hele dag voor de twee konden worden ingerekend.

Advocaat Victor Koppe die twee van de zeven verdachten vertegenwoordigt, typeert het oordeel van de Hoge Raad als „volkomen volgens de verwachting”. Tot zijn grote spijt. „Deze uitspraak is in hoge mate frustrerend. Ik kan dat mijn cliënten niet uitleggen. Het oordeel van het hof is na een enorm uitgebreid onderzoek gevormd. Ook had het gerechtshof de beslissing heel goed geformuleerd en gemotiveerd”, legt hij zijn frustratie uit. „Het is in Nederland kennelijk moeilijk verteerbaar dat verdachten in dit soort zaken worden vrijgesproken”.

De uitspraak van de Hoge Raad op rechtspraak.nl.