Cafébaas Veerman verbreekt het zwijgen
Tijdens zijn getuigenverhoor vorige week voor de rechtbank in Haarlem zweeg hij, maar in het tijdschrift HP/De Tijd geeft de Volendamse café-eigenaar J. Veerman deze week uitgebreid opening van zaken.
Veerman beriep zich in Haarlem op het verschoningsrecht, omdat naar hem nog een gerechtelijk vooronderzoek loopt. Het openbaar ministerie verdenkt de café-eigenaar van het medeplegen van brand door schuld en het medeplegen van dood door schuld. Hij moest in Haarlem verschijnen in verband met een civiele procedure die letselschadeadvocaten hebben aangespannen om de aansprakelijkheid van Veerman en de gemeente Edam-Volendam aan te tonen.
Veerman (55) zegt in het vraaggesprek dat de Volendammers al drie maanden wisten dat hij niets mocht zeggen. „Ze dachten: als er nou veel Volendammers zijn, dan durft hij zijn mond niet te houden. Maar ik heb niks te zeggen. En dat wil niet zeggen dat ik het niet verschrikkelijk erg vind wat er is gebeurd."
Barkeeper R. Schilder verklaarde voor de rechtbank in Haarlem dat Veerman zelf zich had bemoeid met het ophangen van de kersttakken. In HP/De Tijd zegt deze nu: „Je hangt geen kersttakken op om de zaak onveilig te maken. Ik heb eerst geen seconde gedacht dat het iets met schuld te maken zou hebben. We hebben zelf weken onder die takken gewerkt. Je gaat toch niet een bom boven je hoofd hangen?" Ook verklaart Veerman vorig jaar november geen brief te hebben ontvangen van de gemeente waarin horecaondernemers werden gewezen op het impregneren van takken.
Dochter
Veermans 25-jarige dochter Laura verbreekt eveneens het stilzwijgen. Omdat zij ook verdachte is in de strafzaak en familie is van Jan Veerman, hoefde zij voor de rechtbank in Haarlem niets te zeggen. „Bij dat proces stond in de krant dat ik totaal geen emotie toonde. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel emoties gevoeld", zegt zij in HP/De Tijd.
Letselschadeadvocaat J. Beer begrijpt niet goed waarom Veerman nu wel zijn verhaal vertelt, dat volgens hem bovendien „heel erg bezijden de waarheid is." Hij wijst erop dat Veerman voor de rechtbank uitgebreid de gelegenheid had uitleg te geven. „Veerman koos echter voor zijn recht om te zwijgen, om zijn eigen huid te redden."